وايون
ويندي وڻجارن،
آيل! سامونڊين،
لنگهي سير سمونڊ جي،
آيل! سامونڊين.
ٻيڙيون ٻاجهارن جون،
تاريون طوفانن،
لنگهي سير سمونڊ جي،
آيل! سامونڊين.
بندر ۽ بازار ۾،
کارا شال کُلن!
لنگهي سير سمونڊ جي،
آيل! سامونڊين.
پويان ساھہ سمونڊ جي،
آڏو ڪُنَّ ڪڙڪن،
لنگهي سير سمونڊ جي،
آيل! سامونڊين.
(2)
لکين سج لھي ويا،
کيڙيندي کارو،
آيل! انگ نہ ڍڪيو.
جوٽي جنڊ فراق جا،
آندم اُڌارو،
آيل! انگ نہ ڍڪيو.
آءُ بہ هڪ آسائتي،
سانوڻ، سيارو،
آيل! انگ نہ ڍڪيو.
سڙھہ ڏٺا مون سامھان،
ڏريندي ڏارو،
آيل! انگ نہ ڍڪيو.
(3)
ورندا وڻجارا،
اورانگهي اوڙاھہ کي.
بندر ۽ بازار ۾،
کوليندا کارا،
اورانگهي اوڙاھہ کي.
ايندا اتر سامھان،
هن مند ھاڪار،
اورانگهي اوڙاھہ کي.
(4)
ساري هن سمونڊ کي،
ويندا واسيندا،
اورانگهي اوڙاھہ کي.
ڀري ٻيڙا ٻاجهہ جا،
امڙ! آڻيندا،
اورانگهي اوڙاھہ کي.
ويھي جيڏن وچ ۾،
ليکا لاهيندا،
اورانگهي اوڙاھہ کي.
ڇِڪون پائي شيخلي،
سٻر ساهيندا،
اورانگهي اوڙاھہ کي.
(5)
وارو ڙي! وڻجار،
پرھہ ڦٽي آ، پڳھہ کڻن ٿا.
واءُ اڻائو، ونجهہ کنيائون،
هڪلون هيبتناڪ ٻڌئُون،
آيل! سِجَّ اڀار،
پرھہ ڦٽي آ، پڳھہ کڻن ٿا.
وِيرِ چڙهي آ، ڳالھہ ڳري آ،
چاڙھہ چڪڻ جي مند چري آ،
ڪارا ڪارونڀار،
پرھہ ڦٽي آ، پڳھہ کڻن ٿا.
سائر جن کي سڏَّ ڪري ٿو،
پَيرِي بڻجي پير کڻي ٿو،
شال! پڄن هن پار،
پرھہ ڦٽي آ، پڳھہ کڻن ٿا.
(6)
رات جي سانت ۾، لات پنڇي لنون،
لات پنڇي لنون.
چنڊ جھڙا پرين، ساھہ ۾ سانڍجن،
لات پنڇي لنون.
سونھن جي سينڱ جا، تيرٿا تاڻجن،
لات پنڇي لنون.
ٻانھن جي ٻيڻ تي، ناکئا ننڊ ڪن،
لات پنڇي لنون.
ڪُنَّ- ڪرلاومي، اک ٻوٽي اُٿن،
لات پنڇي لنون.
ڍنڍ تي ڍار سان، ڍينگ ڍُرڪي لھن،
لات پنڇي لنون.
(7)
ورندا ڪيئن وڻجار! جيڏيون، الا منھنجا،
ورندا ڪيئن وڻجار!
ساريو سامونڊين کي،
نيڻ چاڙهيا نار، جيڏيون، الا منھنجا،
ورندا ڪيئن وڻجار!
ساريو سامونڊين کي،
ورندا ڪيئن وڻجار! جيڏيون، الا منھنجا،
ورندا ڪيئن وڻجار!
ولين جيئن وجود کي،
وڪوڙيو ويچار، جيڏيون، الا منھنجا،
ورندا ڪيئن وڻجار!
مڙئي مون جيئن ماريون!
وجهو ڇتن ۾ ڇار، جيڏيون، الا منھنجا،
ورندا ڪيئن وڻجار!
ڪڏهن ايندا ڪينڪي،
دوست ٿيا جي ڌار، جيڏيون، الا منھنجا،
ورندا ڪيئن وڻجار!
ڀينر ‘بيوس’ آهيان،
پٽيو ڪڍان پئي پار، جيڏيون، الا منھنجا،
ورندا ڪيئن وڻجار!