پتنگن پچڻ جو پهه ڪيو
حيدرآباد شاهي بازار ۾ محمد عرفان سونارو ٽريول ايجنٽ سان مشورو ڪيم جنهن مون کي تسلي ڏياري ته توهان مطمئن رهو. پاسپورٽ پئسه، ڦوٽو ڏيئي وڃو. اميد ته مارچ 2014ع جي پهرين هفتي ۾ توهان ڀلي پار روانا ٿي ويندا. مگر بسا آرزو ڪه خاڪ شده هر چند ڪوششن جي باوجود مارچ پهرين هفتي ۾ ٽڪيٽون نه ملي سگهيون ۽ هاڻ ٽريول ايجنٽ اسان کي يقين ڏياريو ته اپريل 2014ع جي پهرين هفتي 5 اپريل 2014ع ۾ ٽڪيٽون ملي ويون آهن. جيڪي سعودي ايئرلائين ڪراچي کان سڌو جدي توهان کي موڪليو ويندو. مگر بکئي کي جيسين ماني نه ملندي ته بک نه لهندي. سو اسان کي به هڪ وهلور لهن ته ٻيا چڙهن. دل ۾ اُڻتڻ ۽ اُڌمان ته الائجي اهو وقت ڪڏهن ايندو ۽ وصل ٿيندو. انتظار ته موت کان به ڏکيو جيئن ڏينهن ڳڻيون تيئن وڏا ٿيندا وڃن ۽ پري ٿيندا وڃن ۽ سوچون پيا ته پوءِ ڇا ٿيندو؟ ڇا ڪيون؟ ڇو دير پئي ٿئي؟ وغيره آخر 24 مارچ 2014ع جو اسان کي پنهنجا پاسپورٽ، ٽڪيٽون شيڊيول ڪاپي ملي ويا. ڏاڍي خوشي ٿي. حال سارو تيارين ۾ مشغول ٿي وياسون. دوستن عزيزن قريبن کان موڪلائي 4 اپريل 2014ع بروز جمع بعد از نماز جمع ڪوسٽر تي سڀني ساٿين سميت ڪراچي لاءِ روانا ٿياسون. هاڻ اسان گروپ ۾ پندرهن ڄڻا آهيون. ڇهه اسان پنج افراد ڀوڻيو تعلقي ڇاڇري جا درس ٽي اوڪراڙي جا چانيها ۽ هڪ محراب گجو عمرڪوٽ. ڪراچي ۾ ايئرپورٽ کي ويجهو. اسان سان گڏ جيڪي درس هئا. هنن جو مائٽ محمد اسماعيل نالي درس جي جاءِ هئي اتي اسان جي ماني ۽ رهائش جو انتظام ٿيل هو. محمد اسماعيل ڏاڍو لائق ۽ اخلاقي ماڻهو هو. جنهن اسان جي خدمت ۾ ڪا گهٽتائي نه ڪئي. ماني کائي ڪجهه وقت آرام ڪيوسون.
صبح ٽي بجي اٿي چانهه پي ايئرپورٽ پهتاسون. سامان جي چيڪنگ بعد سامان عملي جي حوالي ڪيوسون. جنهن پاڻهي سامان جهاز تائين پهچايو. اسان احرام ٻڌي لائونچ ۾ اچي ويٺاسون. جتي ساڍي پنجين بجي فجر نماز انفرادي طور پڙهي سون جهاز ٺيڪ اٺ بجي لڳو ۽ مقرره ٽائيم 8 لڳي 45 منٽن تي پرواز ڪيائين ۽ ٺيڪ 12 لڳي 45 منٽن تي پاڪستاني ٽائم مطابق جده پهتو. جتان جهاز مان لهي ڪاغذات چيڪ ڪرايا. انهي بعد سامان اڳ ۾ ئي چيڪنگ آفيس جي هال ۾ پهچي چڪو هو. پنهنجو پنهنجو سامان ٿيلها وغيره کڻي لائونچ کان ٻاهر آياسون. گيٽ تي مسجد هئي. جنهن ۾ ٻه ٻه رڪعتون فرض ظهر نماز ادا ڪئي سون. نماز کان بعد معلم جي ٻاهر بيٺل نمائندن سان ملياسون. جنهن اسان کان شيڊيول ڪاپي ۽ پاسپورٽ وٺي بسن ۾ ويهاريو.