کوپڙي جي ذريعي نام محمد جو اظهار
ابرشن: ڏسو ۽ غور سان ڏسو ته اهو نقطو، پنهنجي خدائن جي تذليل ڪرڻ واري جو نالو ٿي چمڪندو. سڀئي نقطي کي ڏسڻ لڳا. نقطو پکڙڻ لڳو. پکڙندي هڪ نالو ٺهندو پيو وڃي. سڀني ان نقطي کي ڏٺو. غور سان ڏٺو. حيرت سان ڏٺو ته صاف ۽ وڏن اکرن ۾ ”محمد“ﷺ هو.
ابرشن: ڏسو غور سان ڏسو. پنهنجي معبودن جي تذليل ڪرڻ واري جو نالو ڏسو اهو نه جادو آهي نه ئي ڪا نظربندي آهي. جڏهن محمدﷺ جو نالو مبارڪ چٽي ۽ صاف طرح سان چمڪي رهيو هو. هاڻ ته ابو طالب کي به ڪجهه چوڻ جي گنجائش نه رهي هئي.
ابرشن: توهان ڏسي ورتو. هاڻ ٻڌو. اگر توهان پنهنجي معبودن کي خوش ڪري وٺو ته جيڪو فتنو پيدا ٿيڻ وارو آهي. اهو اتي ئي دٻجي ۽ ٽري سگهي ٿو.
ابو لهب: معبودن کي خوش ڪرڻ جو ڪهڙو طريقو آهي؟
ابرشن: هي کوپڙي اوهان جي ان سوال جو جواب ڏيندي کوپري وري به ڦرڻ لڳي. هاڻ اهو پهريون نالو محمدﷺ ختم ٿي ويو ۽ نقطو رهجي ويو. ماڻهو ان کي ڏسڻ لڳا ۽ اهو نقطو پکڙڻ شروع ٿيو. ڏسندي، ڏسندي هڪ لفظ ٺهي ويو. سڀني پڙهيو. چمڪدار صاف لکيل هو ”قرباني“
ابرشن: قرباني ڏيئي توهان پنهنجي معبودن کي راضي ڪري سگهو ٿا.
ان وقت تمام عربن کي خوف و حراص گهيري ورتو هو. سڀئي خوفزده نظرن سان ابرشن کي ڏسڻ لڳا. توهان جا معبود قرباني ٿا گهرن قرباني، قرباني ڏيئي. اچڻ واري فتني کان پاڻ کي بچائي سگهو ٿا.
عمر بن خطاب: ”ابرشن جي سڄي پاسي بيٺل هو.“ ابرشن ٻڌاءِ ته ڪهڙي شيءِ جي قرباني ڏيون؟ ابرشن، انهي جو جواب به هي کوپڙي ڏيندي ۽ کوپڙي وري به ڦرڻ لڳي ۽ سڀني ڏٺو ته قرباني جو لفظ ميٽجي. هڪ نقطو ٺهي ويو ۽ نقطو پکڙڻ لڳو. پکڙي وڏو ٿي ويو. متجسس ماڻهن جون نظرون انهي کوپڙي ۾ کتل هيون. يڪدم وڏن اکرن سان لکيل هو ته ”هڪ خوبصورت ڏهن سالن جي ڇوڪري“ اهو ڏسي سڀ حيران ٿي ويا. کوپڙي جو چڪر ۽ اها لکت ختم ٿي ويا. ابرشن کوپڙي کي چمي پنهنجي گودڙي ۾ رکيو.
ابرشن: منهنجي علم مون کي ٻڌايو آهي ته پنهنجي ڇوڪري کي اهو شخص قربان ڪري جيڪو هن کان اڳ ۾ پنهنجيون نَو ڌيون جئري ئي زنده درگور ڪري چڪو هجي.