سفرناما

دلبرﷺ جي ديس ۾

ڪتاب ”دلبر ﷺ جي ديس ۾“ مڪي ۽ مديني جو سفرنامو آهي،مولوي محمد يامين لکي ٿو؛ ”جيئن ته، ”دلبرﷺ جي ديس ۾“ هڪ مذهبي رنگ ۾ لکيل تاليف آهي تنهن ڪري انهي ٿري لهجي ۾ خشڪ واريءَ تي ديار حبيب جو داستان، تيز وڏ ڦڙي مينهن وارو وسڪارو ڪندي محسوس ٿئي ٿو ته، پرينءَ جي پار جي هُٻڪار ۽ سرور ڀري سُرهاڻ هيءَ ڪتاب پڙهندي هتي محسوس ٿئي پئي! سبحان الله!
Title Cover of book دلبرﷺ جي ديس ۾

غار ثور جي زيارت

مون پنهنجي پٽ مولوي غلام صديق سان مشورو ڪيم ته اڄ ضرور غار ثور جي زيارت ڪرڻي آهي. صبح جو چانهه ناشتي کان فارغ ٿي ٻه بوتلون پاڻي کڻي هڪ آئون ٻيو مولوي غلام صديق ۽ سندس گهر واري محترمه زهريٰ ۽ هڪ ساٿي مولوي صحت درس عام ٽيڪي کي ڏهه ڏهه ريال ڪرايو ڏيئي روانا ٿياسون. مڪي پاڪ کان ڇهن ڪلوميٽرن جي پند تي جبل ثور آهي. 15 20 منٽن ۾ هيٺ دامن ڪوهه ۾ پهتاسون ٽيڪسي تان لهي. اتي ئي اسٽاپ تي هڪ رسالو زيارات مڪھ نالي ڏهه ريال ۾ وٺي. سندرا ٻڌي مٿي چڙهڻ شروع ڪيو سون. هن جبل جي بلندي پنج هزار فوٽ آهي. اسان کي چڙهڻ ۾ هڪ ڪلاڪ ويهه منٽ لڳي ويا. چڙهائي رستي ۾ ڏٺوسون ته ترڪ مرد، عورتون، ڇوڪرا ڇوڪريون نهايت خوبصورت صفائي سٺائي وارا مگر هر هڪ وٽ ڪچرو، ڪاغذ بوتلون ٿيلهين ۾ گند ڀريل مٿان کان کنيو هيٺ پيا اچن. حيرانگي ٿي، اشارن ۾ پڇيو سون ته هي ڇا آهي؟ انهن نهايت غصي واري انداز ۾ چيو ”چُپ“ معنيٰ ”گند ۽ ڪچرو“ اشارن سان چيائون ته ماڻهو ڏاڍا خراب آهن. جو هن مقدس جاين تي ڪچرو ٿا ڪن. شرم اچڻ گهرجي. اسان اهو صاف ڪيو کنيو ٿا وڃون واپسي ۾ هيٺ دامن جبل ۾ ڏٺوسون ته اهو سارو ڪچرو هڪ ”کڏ“ ۾ گڏ ٿيو پيو هو. اسان مٿي چڙهي مٿاڇري جو جائزو ورتو سون اتي ٻه غار قريب قريب آهن. جيڪا مشهور غار آهي. اتي ويهي دعا گهري سون. اي رب پاڪ ان ٻن بزرگ هستين جي قدمن جي طفيل اسان جو هت اچڻ قبول فرماءِ ۽ اسان کي اسان جا گناهه معاف ڪر. سجدو شڪر ڪيو سون. تيمم ڪري ڪجهه هٽي. اتي نماز لاءِ ٺهيل ٿلهي تي ٻه ٻه رڪعتون نفل شڪرانه طور ادا ڪيوسون. گڏ آندل چهر کائي، پاڻي پي ٿڪ ڀڳو سون.
ها! مون کي ياد آهي ته 2004ع ۾ حج جي موقعي تي به آئون انهي غار ثور تي چڙهي ويو هئس. ظهر نماز جو وقت مون کي اتي ٿي ويو هو. موسم ايتري گرم نه هئي اسان چاليهه پنجاهه ڄڻا هئاسون تيمم ڪري اسان ظهر نماز ٻه رڪعتون باجماعت ادا ڪئي سون. الله پاڪ پيش امامت لاءِ مون کي موقعو ڏٺو ” فلِلّٰهِ الْحَمْدَ“ هُن دفعي منهنجو ذهن هن ڳالهه ڏانهن ويو ته اڄ ته هت روڊ رستا بجلي پاڻي غرضيڪ هر سهوليت موجود آهي. پر اڄ کان 1435 سال اڳ هنن مان ڪا به سهوليت موجود نه هئي. پاڻ ڀلارا صديق اڪبر هت رات اونداهي پيادل ڪيئن پهتا. ٺيڪ ڀلا اهي ٻئي عظيم هستيون هڪ ته مرد هئا ٻيو ته ڪافرن جي پيڇي جو خوف هو. ٽيون ته حضورﷺ ستن اٺن سالن جي ڄمار ۾ شهر مڪي جي گوئر جون ٻڪريون چاريندا هئا ته اها غار ثور ڏٺي هجي. انهي بنياد تي هت پهتا هجن. مگر سدا مَرڪن ۽ مُرڪن اهي ماءِ ۽ پي جنهن اسماء رضه جهڙي دلير، دانا ۽ جفاڪش ڌي ڄائي جيڪا باوجود حاملھ هجڻ جي ”حضرت عبدالله بن زبير حمل ۾ هو“ رات جي اونڌاهي جبلن جو پنڌ، نانگ بلائن درنده جانورن، دشمن قريش جي چوڪسي ۽ ڳولا جي وچ ۾ انهن سڀني خطرن کي منهن ڏيندي، پنهنجو ننڍڙو ڀاءُ عبدالله ساڻ ڪري انهي جبل ثور جي غار ثور تي پهچي کاڌو پيتو پهچائي. مڪي جي قريش ڪافرن جي ڏينهن سڄي جي ميٽنگن جي مڪمل رپورٽ پهچائي وري رات پيٽ ۾ واپس گهر پهچي. گهر جو سمورو ڪم ڪار معمول مطابق پورو ڪري، گهوڙي جي سار سنڀال لهي، ٻڪرين جي ڌڻ جي خبر چار لهي وري به سڄو ڏينهن مڪي جي گهٽين ۾ جاسوسي ڪري رات جو وري واپس غار ثور تي وڃي کاڌو پهچائي چوويهه ڪلاڪن جي ڪارگذاري ٻڌائي وري واپس غارثور کان گهر پهچڻ مسلسل ٽي ڏينهن ٽي راتيون. انساني سوچ کان ڳالهه گهڻو مٿي آهي. دعا آهي ته الله پاڪ کين پنهنجي جوار رحمت ۾ جاءِ ڏي. انهن جي طفيل شل اسان جي بخشش ڪري. آمين.