سفرناما

دلبرﷺ جي ديس ۾

ڪتاب ”دلبر ﷺ جي ديس ۾“ مڪي ۽ مديني جو سفرنامو آهي،مولوي محمد يامين لکي ٿو؛ ”جيئن ته، ”دلبرﷺ جي ديس ۾“ هڪ مذهبي رنگ ۾ لکيل تاليف آهي تنهن ڪري انهي ٿري لهجي ۾ خشڪ واريءَ تي ديار حبيب جو داستان، تيز وڏ ڦڙي مينهن وارو وسڪارو ڪندي محسوس ٿئي ٿو ته، پرينءَ جي پار جي هُٻڪار ۽ سرور ڀري سُرهاڻ هيءَ ڪتاب پڙهندي هتي محسوس ٿئي پئي! سبحان الله!
Title Cover of book دلبرﷺ جي ديس ۾

تصوير جو ٻيو رخ

آفاقي ۽ فطري دين اسلام حضرت محمد مصطفيٰﷺ جي محنت صحابه ڪرام جي عظيم قربانين ۽ مشيت ايزدي سان پکڙڻ لڳو. ماڻهو ٽولن جا ٽولا سچي، دين فطرت ۾ داخل ٿيڻ لڳا. آفتاب نبوت ۽ هدايت جي روشني جي ڪرڻن ڪٽر دل، اُڃايل ۽ اُجهاميل ڌرتي قيس بن عاصم تي پئي. جنهن پنهنجي ڏهن ڌين کي جيئري دفن ڪيو هو. ان جو ضمير جاڳيو. بلڪ ان کي ان جو ضمير جنجهوڙڻ لڳو. آفتاب نبوت جي ڪرڻن جي روشني ان جي مرده روح کي روشن ڪيو ۽ زنده ڪيو. ڪلمه توحيد پڙهڻ لاءِ سڌو مدينة النبيﷺ جو رخ ڪيو. تان جو مدينھ پهچي رحمت اللعالمين جي دربار شاهي ۾ حاضر ٿي ڪلمون لا الھ الا الله محمد رسول اللهﷺ سان فيض ياب ٿيو ۽ رحمت اللعالمين جي حضور ۾ عرض ڪيائين ته اي الله جا سچا رسولﷺ منهنجي لاءِ بخشش جي دعا گهرو. پاڻ ڪريمن فرمايو ته ڪهڙي ڏوهه جي بخشش گهران؟ قيس عرض ڪيو ته اي الله جا رسول ڏوهه ٻڌائڻ جهڙو ناهي. منهنجي لاءِ بخشش جي دعا گهرو. رحمت اللعالمين وري فرمايو. ڏوهه ٻڌاءِ ته ان جي واسطي سان الله تعاليٰ جي دربار عالي ۾ دعا گهرون؟
قيس: پاڻ ڀلارن جي بار بار اصرار تي اهو ڏوهه بيان ڪرڻ شروع ڪيو. جيڪا ماجرا هئي اها ٻڌائيندو ويو ۽ رحمت اللعالمين جي نيڻن جا ڪڪر وسڻ شروع ٿيا. تان جو پاڻ ڀلارا سڏڪا ڀري روئڻ لڳا. ۽ عرش عظيم هلڻ لڳو هر اک آبشار هئي عاشقان رسولﷺ صحابه ڪرام پاڻ ڀلارن جي اها حالت ڏسي. قيس کي بيان بند ڪرڻ جا اشارا به ڪيا. مگر قيس اهو دردناڪ واقعو پورو ڪيو ته سهڻي سائين وري دوباره بيان ڪرڻ جو حڪم فرمايو ۽ قيس وري به ساڳي ڪارگذاري بيان ڪئي. غيرن جي غم کائڻ واري رحمت اللعالمينﷺ جي اکين ۾ مسلسل ڳوڙهن جو درياءُ جاري هو. انهي سان گڏ قيس جي اکين مان پڻ ندامت جا لُڙڪ وهي رهيا هئا.
چڱن ساڻ چڱايون ائين سڀڪو هوءِ،
تو جيئن ڪري نه ڪوئي بُرن ساڻ ڀلايون.
اهڙي طرح ٽن دفعن کان پوءِ پاڻ ڀلارن قيس لاءِ بخشش جي دعا گهري. اللهم اهد قومي فانهم لايعلمون. ۽ فرمايائون ته اي قيس الله پاڪ غفور رحيم آهي. هن ڪلمي پاڪ جي برڪت سان زماني جاهليت جا سڀ گناهه معاف ڪري ڇڏي ٿو. انهي لاءِ ئي ته رب اللعالمين مون کي رحمت اللعالمين ڪري موڪليو آهي.
برو هو بنڀور آرياڻي اُجاريو،
لاٿو سڀ لوڪ تان هاڙهي ڌڻي هور،
ڇوريون ڇُرڻ سکيون پنهون ڪيائون پور،
آيو سو اطور جنهن ڏکيون ڏِک ويهاريون.