ٻول مَ وساريج
( هن حديث مبارڪ کي امام حاڪم مستدرڪ ۾ روايت ڪيو آهي ۽ چيائين ته بخاري ۽ مسلم جي شرط تي صحيح آهي حافظ ذگبي به ائين چيو آهي.)
ترجمو: سهڻي نموني وعدو وفا ڪرڻ ايمان آهي.
سمجهاڻي: عهد اقرار ، قولقرار، عهد نامه ۽ تحريري معاهده کي چئبو آهي وعدو وفا ڪرڻ ايمان جي نشاني آهي.
قرآن مجيد ۾ به ارشاد آهي:
وَ اَوۡفُوۡا بِالۡعَھۡدِ اِنَّ الۡعَھۡدَکَانَ مَسۡئُوۡلًا
ترجمو: ۽ توهان پنهنجا ڪيلوعدا پورا ڪريو، بيشڪ وعدن بابت توهان کان سوال ڪيو ويندو.( پاره 15 سوره بني اسرائيل آيت33)
هڪ وعدو ته الله تعاليٰ سان آهي. ان جي عبادت ڪئي وڃي. هڪ اهو وعدو آهي جو عام انسانن جي وچ۾ ڪيووڃي. انهن سڀني وعدن بابت پڇاڻو ٿيندو.
ماڻهن سان خوش اخلاقي،محبت خلوص، عزت احترام سان پيش اچڻ به حسن العهد آهي.مسلمان ڀائرن سان عزت احترام سان پيش اچڻ به حسن العهد آهي.وعدي نه پاڙڻ بابت تنبيهه به آهي ته جيڪو وعدو نه ٿو پاڙي ان جو ڪوبه دين نه آهي.بهرحال دين دنيا خالق ۽ مخلوق سان ڪيل وعدو پاڙڻ ئي “حسن العهد” آهي.
شاهه ڀٽائي به ٻول ۽ قول نه وسارڻ ۽ هوت سان ڪيل وعدو ياد ڏياريو آهي.
پهرين تون پاريج ، پارڻ پوءِ پنهون تي
“ ٻول مَ وساريج” هو جو ڪيوءِ هوت سين
( شاهه)