صبر ۽ شڪر کي، هٿ ڪيو مون هاڻ
( هيءَ حديث مبارڪ الطبراني “ المعجم الاوسط” ۾ ۽ العسڪري “ جمهرة الامثال”۾ علي بن ابي طالب کان روايت آندي آهي.)
ترجمو:ڪابه شيءِ ڪنهن به شيءِ سان گڏجي، پر ايتري سٺي نه آهي جيترو علم، بردباري سان گڏجڻ ڀلو آهي.
سمجهاڻي: علم انسان جو زيور آهي. حلم ۽ بردباري سون تي سهاڳو آهي. علم کير آهي ته حلم ۽ بردباري کنڊ مثل آهي.کير ۽ کنڊ ملڻ سان کير لذيذ مٺو، مقوي ۽ هاضمي دار ٿي پوندو آهي. اهڙي ريت جنهن عالم کي علم سان گڏ حلم ۽ بردباري آهي. ته گويا ميوي دار ۽ سايي دار فائديمند درخت آهي.
“ صبر ۽ شڪر کي، هٿ ڪيو مون هاڻ”
پرين اچي پاڻ، پٽي کي پڇيج تون
(شاهه)