ٻهران زيب زبان سين
( هيءَ حديث مبارڪ جا لفظ ابو دائودروايت ڪيا آهن.)
ترجمو: ٻه زبانو شخص به باهه ۾ ويندو
سمجهاڻي: ٻه زبانو ماڻهو به ڪوڙو ۽ وعدي خلافي ڪندڙ هوندو آهي. ٻه زبانو شخص به منافقن ۾ ڳڻيو ويندو آهي. هڪ ماڻهو سان هڪ ڳالهه ته ٻي ماڻهو سان ٻي ڳالهه ڪري پنهنجو مطلب ۽ مفاد حاصل ڪرڻ جي ڪوشش ڪندو آهي. پر نيٺ پنهنجي ٻه زباني ڪردار ڪري ظاهر ٿي پوندو آهي ۽ دنيا ۾ به بدنام ٿي پوندو آهي. ٻه زباني ماڻهوءَ جي ڪردار کي “ ٻه مُنهين بلا” چيو ويندو آهي. دنيا ۾ کڻي ٿورو گهڻو مطلب حاصل ڪندو آهي پر آخرت ۾ وڃي پوندو. اتي پيو سڙندو پڄرندو ۽ ٻه زباني ڪردار جي سزا لوڙيندو، الله تعاليٰ مسلمانن کي ٻه مُنهين ۽ ٻه زباني ڪردار کان بچائي. هڪ سختو ۽ سچو باڪردار مسلمان بنائي.
شاهه عبداللطيف ڀٽائي به اهڙي ماڻهو کي ٻاهران زيب زبان سين ۽ قلب جو ڪارو ۽ دل ۾ هچارو سڏيو ۽ ان جو بدڪردار وائکو ڪيو آهي:
مُنهن ته آهيريانئي اجرو، قلب ۾ ڪارو
“ٻهران زيب زبان سين” دل۾ هچارو
ان پر ويچارو، ويجهو ناهه وصال کي
(شاهه)