شادي ڏيندو صحت جي
( هيءَ حديث مبارڪ امام بخاري ۽ ٻين ابن عباس کان روايت ڪئي آهي.)
ترجمو: ٻه نعمتون اهڙيون آهن جو گهڻا ماڻهو انهن ۾ دوکي ۾ آهن هڪ چڱ ڀلائي ۽ ٻي واندڪائي.
سمجهاڻي: صحت هزار نعمت آهي. صحت سلامت ماڻهو عبادت به گهڻي ڪري سگهندو آهي. جهاد ۾ به صحتمند سگهارو ماڻهو ٻين کي همت ڏياريندو آهي. صحت مند ماڻهو دين جي ڪمن ۾ ڀرپور عملي ڪوششون ڪري اجر دارين حاصل ڪندو آهي.، انڪري صحت سلامتيءَ جوقدر ڪجي. سستي ۽ ڪاهلي غفلت ۽ بيڪاري ۾ نه گڏجي. پر صحت جو قدر ڪري الله تعاليٰ جو شڪر،روزگار جو سعيو ۽ عبادت ۾ اڳرائي ڪجي. ان کان اڳ جو بيمارياچي ديرو دمائي ۽ صحت سلامت نه رهي. پوءِ رڳو خالي ڳالهين ڪرڻ مان ڪجهه نه ورندو. ان ڪري چوندا آهن ته “ جيءُ خوش ته جهان خوش”
واندڪائي به نعمت آهي.جو زماني جي گهڻي مصروفيت ڪري عمل ڪرڻ جي توفيق گهٽ ملندي. انڪري واندڪائي جو به قدر ڪجي. رڳو ويهي ويهي وقت نه گذارجي. پر چڱن ڪمن ڪرڻ سان واندڪائي، فراغت جو فائدو وٺجي.
جيڪو ماڻهو صحت۽ فراغت کي الله تعاليٰ جي عبادت ۽ رسول ﷺ جي اطاعت ۾ استعمال ڪندو. اهو ئي دنيا ۽ دين ۾ ڪامياب آهي. باقي صحت ۽ فراغت کي بي فرماني ۾ وڃايائين ته پوءِ اهو دوکي ۾ آهي. صحت ۽ فراغت جو هرخيال ۾ قدر ڪجي.
شاهه ڀٽائي به چيو ته اڄ عجيب اچي تندرستي جي مبارڪ ڏيندو:
ڌاريئي دنيا ڪارڻ دٻيون، تن جو تو نه طبيب
ايندو اڄ عجيب، “شادي ڏيندو صحت جي”
(شاهه)