ٻَن ٻيائي کي وجهي، ڪر پريان جي تات
( هيءَ حديث مبارڪ امام مسلم صحيح مسلم ۾ ابو هريره کان روايت ڪئي آهي ۽ ابو نعيم ۽ الطبراني ثقن راوين کان ابن مسعود کان روايت ڪئي آهي.)
ترجمو: جنهن اسان کي دوکو ڏنو اهو اسان مان نه آهي.
سمجهاڻي: اسلام حق ۽ سچ ، خلوص ۽ ديانتداري سيکاري ٿو. دوکو، ٺڳي، خيانتر، ظلم سان مسلمان کي ايذائڻ حرام آهي. اسلام ۾ بنيادي شيءِ خلوص آهي. ايمان ۽ عمل ۾ خلوص، وڻج واپار، ڏيتي ليتي ۽ معاملات ۾ به خلوص هئڻ گهرجي. ان ڪري مومن ته ڪنهن سان به هر معاملي ۾ دوکو ۽ خيانت نه ڪندو آهي.
پوءِ جيڪو به مسلمان سان دوکو ۽ فريب ۽ ٺڳي ۽ خيانت ڪندو ته اهو نبي ﷺ جي فرمان موجب” اسان مان نه آهي.” مسلمان مومن سڏائڻ جو حقدار نه آهي. انهن ڪڌن ڪرتوتن سان معاشرو برباد ۽ تباهه ٿي ويندو. ترقي بجاءِ تنزل جي رستي تي وڃي پهچندو. بهتر انسان اهو آهي جيڪو ٻي کي فا.ئدو پهچائي. ۽ دوکي ۽ نقصان کان بچائي. دوکيباز مسلم معاشري جو حصو ٿي نه ٿو سگهي.
شاهه ڀٽائي به دوکي ۽ ٻيائي کي ٻن وجهڻ جو چيو آهي:
کامان پچان پڄران، سڙان ساري رات
“ ٻن ٻيائي کي وجهي، ڪر پريان جي تات”
(شاهه)