مُنهن ۾ مسلمان
( هيءَ حديث مبارڪ ابو دائود روايت ڪئي آهي.)
ترجمو: ٻه مُنهون شخص الله تعاليٰ وٽ عزت وارو نه هوندو.
سمجهاڻي: ٻه مُنهون يا ٻه چاپڙو ماڻهو اهو آهي.جيڪو دل ۾ هڪ ته زبان تي ٻي ڳالهه آڻي. هڪڙي سان هڪڙي ڳالهه ته ته پاڻ وڻائڻ لاءِ ٻي سان ٻي ڳالهه ڪري، پنهنجو ڪم ڪڍي ۽ فائدو حاصل ڪري.
اسلام ۾ اهڙي ماڻهو کي منافق چئبو آهي. منافق ماڻهو دين دنيا ۾ بدنام هوندو آهي. ڪوبه ان کي چڱيءَ نظر سان نه ڏسندو آهي.
قرآن مجيد ۾ الله تعاليٰ جو ارشاد آهي ته منافق دوزخ جي هيڍين تري ۾ ويندا:
اِنَّ الۡمُنٰفِقِیۡنَ فِی الدَّرۡکِ الۡاَسۡفَلِ مِنَ النَّارِ
ترجمو: بيشڪ منافق دوزخ جي باهه جي هيٺئين طبقي ۾ آهن.
(پ 5النساء، آيت145)
ٻين حديثن مبارڪن ۾ به منافق جي ڪردار کي ننديو آهي.
شاهه عبداللطيف ڀٽائي به دل ۾ دغا ۽ منهن ۾ مسلمان سڏائي منافقي ڪندڙ کي بت تراش آذر سڏي ننديو آهي.
ان پر نه ايمان، جيئن ڪلمي گو ڪوٺائين
دغا تنهنجي دل ۾، شرڪ ۽ شيطان
“منهن ۾ مسلمان” اندر آذر آهيين
(شاهه)