نعت
اڄ ته ڪو منهنجي اچي تصور کي خوشتر ڏسي،
عرش تي پهتو وڃي ڌرتيءَ جو دانشور ڏسي.
خلد ۾ انسان جي تخليق جو منظرڏسي،
سڀ ملائڪ کي سراسر سجدي جي اندر ڏسي.
لعنتي ابليس کي خالق اڳيان خود سَر ڏسي،
۽ وري آدم حوا کي، بهشت کان ٻاهر ڏسي.
نُور کي مٽيءَ جي بوتي ۾ اچي اظهر ڏسي،
خُلق اعظم، احسن التقويم جو مظهر ڏسي.
هو جلي ٿو اڳ ۾ ئي جبريل جو شهپر ڏسي،
هو پُڄي ويو عرش اعليٰ تائين پيغمبر ڏسي.