بيهه اداڙي بادلَ، منهنجي يار کي اچڻو آهي،
يار ته منهنجو پاڻ هيڻو، نازڪ، نچڻو آهي.
واٽ تي هُن کي ڪنڊو لڳندو، پير منڊو ٿي پوندو،
مَنڊڪ مَنڊڪ رڙهندي رڙهندي، نيٺ ته پُڄڻو آهي
پِڪَ چِڪڻَ ۾ ڪِرندي جُهرندي، آٿر پاٿر ايندو،
کيڙيون کيت کرا اورانگهي، واٽر ٽپڻو آهي
پوءِ اچي جي، هوءُ ته توکي ڪرڻا آهن وَس،
وسي وسي سڀ ڪرڻا آهن بند پرينءَ جا گس،
بس ڙي بادلَ ڀائو، توکي قرب هي ڪرڻو آهي