ڪٿان ٿي وري آئي منهنجي نظر،
اڃا مسڪرائي ٿي راهِ گذر!
انڌيرا مسرت کان جهومن پيا،
ڪٿي قيد آهي عروسِ سحر.
ڪٿي امتيازِ بهار و خزان،
چمن ۾ رهيو ناهي ڪو ديده ور.
اي مظلوم روحو، مبارڪ هجي،
اجهو ڄاڻ بدلي فضائي دهر!
هي دنيا ته تنهنجي هٿن مان وئي،
خدايا، جو ڪرڻو اٿيئي سو ڪر.
اڃا هُن کي آهي غرورِ جفا،
اڃا ترس، اي عشقِ آشفته سر!
شب و روز “شمشير” ڳرندو وڃين،
لڳي وئي زماني جي توکي نظر.