مزدور جي محنت نظرانداز نه آهي،
جمهوريت جو آهنگ بي آواز نه آهي.
شب روز نئين دور جي تعمير ڪريون ٿا،
ڄاڻي ٿو زمانو به، اِهو راز نه آهي.
ڪنهن طرح اسين ظلم جا قائل نه ٿياسين،
زنجير کان وڌ پنهنجو ڪو دمساز نه آهي.
انصاف جي آئين جي فتوا ٿو ٻڌايان،
زردار کان زياده ڪو دغاباز نه آهي.
هرهر ٿيون اچن وقت جي سوريءَ جون صدائون،
افسوس، “اناالحق، جو آواز نه آهي.
غدار پيا سنڌ جي سودي کي چُڪائن،
صد حيف، ڪو “هو شوءَ” جِهو جانباز نه آهي.
درٻار جي فنڪار کي ماحول ۾ آڻيو،
فن ڇا هي، جي حالات جو غماز نه آهي؟
تون چئُه ته اِها حق جي حمايت به غلط هئي،
سچ آهي ته “شمشير” سخن ساز نه آهي.