جنم جنم کان
جنم جنم کان هن جيون ۾ جيڪي چنڊ چڙهيا آهن،
روپ اِهي سڀُ تنهنجا آهن.
روپ وفا جو، روپ جفا جو، روپ محبت ۽ نفرت جو،
پنهنجيءَ پنهنجيءَ قسمت آهر، ڪي وَرسيا ڪي وڇڙيا آهن.
روپ اِهي سڀُ تنهنجا آهن
جيئن ڪنول تي ڀونئر ڀري ٿو، تيئن مان تنهنجي مکڙي تي،
آڪاس ۽ پاتال جي وچ ۾ ڪيڏا گل ٽڙيا آهن.
روپ اِهي سڀُ تنهنجا آهن
ساز ۾ جئن اواز رهي ٿو، گل ۾ جئن سرهاڻ رهي،
گيت ۾ تئن من-ميت ٿو مُرڪي، موتي مون نه مڙهيا آهن.
روپ اِهي سڀ تنهنجا آهن