همنشين، پڇ نه حديثِ غمِ دوران مون کان،
زندگي آهي بهرحال گريزان مون کان.
سي ئي تنگدستي ۾ بيگانا ويا ٿي، جن جي،
بزم هر لمحه رهي خرّم و شادان مون کان.
سي ڇا ٻُڏندا، جي توڪل جي تُرهي تي چڙهيا،
ڇا عجب، ٿي ويو مغلوب جي طوفان مون کان.
پاڪبازيءَ تي عبث ٿو رهي نادان مغرور،
مان ٻڌايان، ڪو ٻڌي شيخ جو ايمان مون کان.