وري حسن عريان سرِبام آيو،
وري عشق وارن تي الزام آيو.
وري تختهءِ دار سينگارجي ٿو،
وري دورِ تجديدِ پيغام آيو.
هليون جنهن گهڙي سيرِ گلشن جون ڳالهيون،
نظر هر روش تي نئون دام آيو.
مون سمجهي حڪايت گل و باغبان جي،
نظامِ گلستان ئي ناڪام آيو.
ڏسي گل جي حالت اکين لڙڪ لاڙيا،
ڪَليءَ مسڪرايو ته آرام آيو.
تون گهُر خير پنهنجو ئي، اي واعظِ دين،
اسان جو ته نالو ئي بدنام آيو.
سڄو ميڪدو آهي “شمشير” تنهنجو،
اسان وٽ ته الله جو نام آيو.