ڪهڙا ڪهڙا ڪيئي نشانا،
هاءِ زمانا، هاءِ زمانا!
پيار ڪيو جن، يا ڏٺو جن،
سي ئي سڏجن ٿا ديوانا.
دل جي درد جو هڪڙو حيلو،
موت جي لاءِ ڪيئي بهانا.
مون ته ڪيو هو سِڪ جو سودو،
گوءِ کڻي ويا مال خزانا.
ڪير ٻڌي “شمشير” جون ڳالهيون،
هڪڙي دل ۽ سوءُ افسانا.
شاعري
تنھنجي نيڻن ۾ جو نھاري ويو
هن مجموعي ۾ شمشيرالحيدري جي شاعريءَ “لاٽ” جي ٻن اشاعتن ۾ شايع ٿيل مواد سان گڏ ”تاريخ جو ڪچرو“ (پيروڊيز)، سنڌي لئنگويج اٿارٽي جو ڇپيل”روشن تارا “ٻارن جي شاعري جو ڪتابچو ۽ اڻ ڇپيل، مختلف رسالن ۾ شايع ٿيل توڙي ٽي وي ر يڊيو تي مختلف وقتن تي ڳايل شاعري شامل ڪئي وئي آهي. هن شاعريءَ کي سھيڙي سميٽي “ڪليات” جي صورت ۾ آڻڻ جو سمورو ڪم شمشيرالحيدريءَ صاحب جي فرزند سليم حيدريءَ سرانجام ڏنو آهي.
- 4.5/5.0
- 32
- 3
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- شمشير الحيدري
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ارپنا
- سنڌسلامت پاران
- نظر جي ڳالهه زبان سان ڪجي ته ڪيئن ڪجي
- چيئرمين نوٽ - تنهنجي نيڻن ۾ جو نهاري ويو. ..!
- پبلشر نوٽ - ڪليات شمشير
- ٻه اکر - پيار جي وکري وکر جو سوداگر
- هزارن ۾ هڪڙو حيدري - مهتاب اڪبر راشدي
- پنهنجي پاران
- مشعل جي لاٽ
- شمشير الحيدري
- مهاڳ - هڪڙو شمشير هو زماني ۾
- شاعري
- حمد
- نعت
- مداح
- مولود
- ڌمال
- ڌم ڌمال ڌم مست قلندر سنڌڙي دا.....
- قوالي
- مجرو
- لاٽ
- لطيفي لات
- ڪاڪ محل
- پيدائش
- انقلاب جي سرحد
- آرزوءَ جو سفر
- پيشڪش
- تخليق
- هجرت
- مٽيءَ جو ماڳ
- الوداع
- چنڊ سان چاهه
- تخليق جو اعتڪاف
- جيسين سج اُڀري
- لوممبا جي شهادت
- پراڻا حربا
- محاذ
- زندگي جا سؤُ سوال
- زندگيءَ سان پيار
- خدايا
- پور
- ڪينجهر جي اڪيلي ڪونج
- سنڌ جو ضمير
- همسفرو!
- مسرت جي منزل
- ڪاغذ جو گل
- جنگ جو ديوتا
- وقت
- انت بحر ۾
- مشورا
- فرصت
- حسن نظر
- سونهن جي صدقي
- ترائيل –ڳالهيون ڳڻي
- ترائيل – ايئن ٿي ڏسين
- نظم
- اڌ صديءَ جو داستان
- تهذيب دشمن
- راڄ دلارو نهرو
- ڪچن جي اونداهي
- توسان ڳالهيون
- وقت جو ڦيرو
- شام غريبان
- سندرتا جي جيت امر آ
- نيرين اکڙين وارو چنڊ
- ويراني
- پڙاڏو سو سڏ
- اِجهي آيا منهنجا يار
- جيئي منهنجو يار
- موٽيو ماهه صيام
- هجرت
- سونهن جي صدقي
- جبل جو وسڪارو
- مسرت جي منزل
- تسڪينِ فردا
- جشنِ اسقلال
- بنده زر کي خطاب
- انت اوندهه
- ڪاغذ جو گل
- اچي، جيڪو اچي
- عاشق هليا اکين سان
- 1973ع واري ٻوڏ
- غزل
- ڪهڙا ڪهڙا ڪيئي نشانا،
- ساز فرقت تي بقدر ضرب غم ڳائي ٿي دل،
- سانجهه
- پيئڻ جا بهانا، پيارڻ جون ڳالهيون،
- پيار پروڙڻ جي گت ڏيئي،
- ياد ڪيا دل پنهنجا يار،
- اڄ منهنجي اڱڻ منهنجا محبوب اچن شايد،
- راهبر ڀلجي ويا، اهل نظر ڀلجي ويا،
- مٽيءَ تي موتين جي ورکا:
- وري حسن عريان سرِبام آيو،
- ڪٿان ٿي وري آئي منهنجي نظر،
- فقط اِشاري ڇڏيو ته وهوا وا!
- اسين حال هيڻا، اوهان جي خدائي-وڏي ڳالهه آهي،
- لٿا عرش تي زندگيءَ جا سفينا،
- مزدور جي محنت نظرانداز نه آهي،
- چمن ۾ ڪنهن جو هي ڏسجي ٿو انتظار اڃا،
- بعد از فنا، بقا جي سهارن کي ڇا ڪجي؟
- طوفان جي درميان نه ڪنارن جي ڳالهه ڪر،
- خامُشي ۾ ٿي نهان طرزِ ادائي، جاني،
- اي چاره گرو، ناحق پياريو نه دوا مون کي،
- همنشين، پڇ نه حديثِ غمِ دوران مون کان،
- چشمِ تر جي خونفشاني ڪيم پڇُ،
- سڄي رات سر گوشين ۾ گذاري،
- الله، ڪجهه ته مون کي دعا ۾ اثر ملي،
- چشم تر هردم رهي ٿي خونچڪان توکان سوا،
- چشم تر مان سَيلِ اشڪ غم روان ٿيندو رهيو،
- خواب ٿي ڄاتم جو همدم، سا حقيت ٿي وئي،
- ڪير ٻڌي ٿو دل جا ترارنا،
- سندءِ ياد کي ياد ڪريون پيا،
- تون نه آئين ته سندءِ ياد ڇو آئي آهي،
- نگاهُون اُلاري ڇڏيئي، ڇا ڪيئي،
- مهملات
- ڪونه آئين وري
- کُلي جڏهن بيڌيانيءَ اندر ڌيان دري،
- ڪهڙا ڪهڙا ڪيئي نشانا،
- هن سان ڪهڙو ناتو ڀانيان، دل به نٿي سمجهائي
- عشق جي آڳ نگاهن سان اُجهامي ۽ ٻري،
- رهي منهنجي جبين باقي، نه تنهنجو آستان باقي،
- علامه اقبال جي خودي
- زندگيءَ کان ائين چڱا آهيون
- نقشِ اقبال
- ڏوهيڙو
- جنم جنم کان
- ڏئي پيار وري ڌڪي ڌار ڪيئي
- گيت
- دلڙي وندري نا
- گيت مان ڳايان
- منهنجي وفا، تنهنجي جفا
- اڄ نه ٿي پري
- عيد ملهايون
- ڇم ڇم، ڇم ڇم، سِکي آئي، بسنت رت آئي.
- بوند بهار وهه وا
- اچوڙي بادلو اچو
- ٿر جو وسڪارو
- منهنجي ديس سمان
- هيءَ سرزمين پياري
- سهڻي ڌرتي
- جو کير پيئي سو وير ٿئي
- ڪاڪ محل
- سڏ
- جيوَن راڳ
- نادان!
- مانجهي
- کِل يار
- پيار پڌرو ڪجي
- سال نئين جو آڌرڀاءُ
- پوءِ ڪهڙي سبب
- پرين پيار وارا
- دل دل سان ملي ٿي جڏهن
- هاڻي ياد نه اچجئين
- ڏس ڇولين جو ڇوهه
- ڪويل ڇا ٿي ٻولي
- نگاهن ۾ ڇا هو
- جبل جو وسڪارو
- منهنجي ديس سمان
- هيءَ سرزمين پياري
- پيهي وارا ڇورا
- اڄ موج آئي من تي
- جنم جنم کان
- دنيا دل وارن جي
- سندم يار سهڻو، هزارن ۾ هڪڙو
- مارو مليا ميڙا متا
- سکر براج جي گولڊن جوبليءَ لاءِ
- بسنت رت آئي
- تون ته وسرين نٿو،
- سنڌڙيءَ وارو شاھ ڀٽائي
- منهنجي دلبر ديس جي ڌرتي
- دنيا ڏيهه ڏکن جو، ڙي بابا
- دل ٿي دلبر تو کي ساري،
- ڪينجهر جي اڪيلي ڪونج
- تون ته وسرين نٿو،
- هي ديس عجب دل وارن جو
- منهنجي وفا، تنهنجي جفا
- بسنت رت آئي
- منهنجا جيون ساٿي
- هاري حقدار
- محنت ڪري ٿو هاري
- سڀ جڳ ڳائي راڳ اسان جا
- دلڙي وندري نا
- سندم يار سُهڻو، هزارن ۾ هڪڙو
- جنم جنم کان
- گيت مان ڳايان
- منقبت
- لولڙي الا هو
- فلم “بيزبان” لاءِ گيت
- ميلاد
- لامَ لنوي ٿو ڪانگلڙو،
- مينهَن هجن يا واچوڙا، پر ڏيئو ته روشن رکڻو آ،
- روشن تارا گيت
- عشق منهنجو عجب، حسن تنهنجو غضب،
- دل ڌيري ڌيري ڌڙڪي ٿي،
- ڪوڙو آهين ڪانگل، تو کي لالچ آهي لولي جي،
- سڀ جڳ ڳائي راڳ اسان جا
- هيءَ سرزمين پياري
- گيتِ مان ڳايان، تون ڇيڙ سَرگم
- ڊئم فول!
- دل ڌڪ ڌڪ، ڌڪ ڌڪ، ڌڙڪي ٿي،
- تون ڪيڏي سهڻي آهين،
- بيهه اداڙي بادل، منهنجي يارَ کي اچڻو آهي،
- دل ٿي دلبر توکي ساري،
- اڄ نچو ۽ ڳايو
- رم جهم رم جهم بادل آيا
- هر دل جو ڌڻي
- بيهه اداڙي بادلَ، منهنجي يار کي اچڻو آهي،
- پيهي وارا ڇورا، کانڀاڻي سنڀال،
- سچ درازا وسدا هي
- وايون
- جُڳ جُڳ جال جيئن،
- تون ياد وري آئين
- مستن تي نه ميار
- گهايل ڪيئن ڪري!
- چِٽو چنڊ رهيج،
- قطعا/دوها
- نظر جي ڳالهه زبان سان ڪجي ته ڪيئن ڪجي
- درد جي لذت جڏهن بيدار ٿي،
- عيد
- لڙائيءَ جو جهنم
- اعلان حق
- چمن ۾ ڪنهن جي اچڻ جون تياريون آهن،
- رسمِ ماتم
- پنج آڱريون
- دوها
- هيڏي ڌرتي هيڏا ماڻهو، هيڏو هُل هجوم،
- ڪافيون
- پهرين سُڃاڻج پاڻ
- ساري ساري رات
- پاڻيهي ايندا پاس، ڀلو ميان، آسَ الله ۾ آهي آهي،
- بيت
- ڪنهن در ڏيندس دانهن
- موٽيو ماهه صيام
- ڪاٿئون آيو ڪاپڙي، ڪاڏي ويو هاڻ،
- ڪربلا
- جيئي منهنجو يار
- پاڪستان ٽيلي ويزن ڪارپوريشن ڪراچي
- رم جهم رم جهم بادل آيا
- گُڏي
- روشن تارا (ٻارڙن جي شاعري)
- روشن تارا
- روشن تارا گيت
- سِنڌوءَ جي ڪهاڻي
- فادر فيوچر جو
- ٻڌو بابلي جا پار
- رمشا
- منهنجي گُڏِي هلي بازار
- اَڙي نِنڊَ!
- ٻالڪ زنده باد!
- پيارُ گُهرون ٿا
- منهنجو لغڙ اُڏاڻو چنڊ ڏي
- گُڏي گُڏيءَ جي راندِ
- منهنجي گُڏيءَ جا پارَ
- سانوڻَ جا مينهَن
- سيارو آيو
- بهارَ جي مُندَ
- اَنبن جِي موسم
- ڌُومَ مچايون
- سائيڪل
- جانورن جو باغُ
- اَمڙ مارِ نه مُون!
- صِحت جو خيالُ
- ٽِرئفڪ سِگنَل
- گهرَ جو چرخو
- ڪُونجَ
- عيد
- عيد مبارڪ
- عيدَ ملهايون
- عيدَ آئي
- سونل ٻائي
- مائي ملوڪان
- ڦيٿي جو گيت
- آڪڙ خان ۽ پاٽي خان
- دُعا
- تاريخ جو ڪچرو (پيروڊيز)
- ڀت وڏو ڏوهاري آهي
- مان ڏوئي هان
- پيروڊي
- اسان ايجھا ڪم نه ڪريسون
- اسين به ھونداسين اُتي
- باغي بختاور
- چاڪر جو چُوڪر
- چارڻ چنگ ڦٽو ڪيو
- ڌياچ نه آھي ڏيھه ۾
- دودو گھرجي ديس کي
- غازي گھرجن سنڌ کي
- ھرڪو پيش امام
- ھيڏا مرون ملڪ ۾!
- ڪاڪ ھلي ڪو مرڻو آھي
- ڪينجھر پئي روءِ
- ڪير رُلي ٿو روھه ۾
- کرڙ کائي رت
- مارو توتان ھٿ کڻي ويا
- موکيءَ اُپٽيا مَٽ
- نَوَ لَکي جا روپ ھزارين
- ساھڙ ويٺو کير پئي
- سڙي پيو سچ
- تاريخ جو ڪچرو
هاءِ زمانا، هاءِ زمانا!
پيار ڪيو جن، يا ڏٺو جن،
سي ئي سڏجن ٿا ديوانا.
دل جي درد جو هڪڙو حيلو،
موت جي لاءِ ڪيئي بهانا.
مون ته ڪيو هو سِڪ جو سودو،
گوءِ کڻي ويا مال خزانا.
ڪير ٻڌي “شمشير” جون ڳالهيون،
هڪڙي دل ۽ سوءُ افسانا.