مارو مليا ميڙا متا
لو لڙي الا هو
گولڙي الا هو
چيٽ پڪا کيٽ پڪا
مارو مليا ميڙا متا
سنڌڙي ڙي سنڌڙي اسين تنهنجا ماڻهو
کائون مکڻ چاڻو
سنڌوءَ جي سير مان دريا جي ديڳ مان
لڌو سون ناڻو
گنج ٿيا رنج ويا، مارو مليا ميڙا متا.....
سکر بيراج مان نڪتيون ڪئنالون،
کڻي هيرا لالون
سونن سنگن وچ ۾ چيڄ وجهن ڇيڳريون
ڇورا ڏين ڇا لون
رنگ لڳا، چنگ وڳا مارو مليا ميڙا متا
سکرجي پل تان اُڏاڻو ڳيرو،
ساجهر سويرو
اُتان ٿي آيو جت، بابل جو ديرو،
چمان تنهن جو پيرو
پور ويا سور ويا، مارو مليا ميڙا متا.....
لاباري جا ڏينهڙا موٽي آيا مينهڙا
ساريم ڪي سنيهڙا
ابل واري بند تي، اچ پروڪي هنڌ تي
لايون نوان نينهڙا
مارو مليا ميڙا متا.....