جبل جو وسڪارو
جبل مٿي جُهڙ، او ڇورا
جبل مٿي جُهڙ ڙي ڇورا، جبل مٿي جُهڙ،
او جاني، جبل مٿي جُهڙ!
جُهڙ ته مان کي ماري ڙي سڄڻ،
وار ته ڇڏيم ڇوڙي ڙي ڍولڻ،
مُند ڏسي تون مُڙ، او جاني....
جبل مٿي جهڙ.
ڪٿان ڙي آيا ڪارا ڪڪر،
وٺا ته پانهنجا ڇنا ڇپر،
ڇيڪ گهمن سڀ پانهنجا ولر،
لُکن لاٿو لُڙ، او ڍولڻ...
جبل مٿي جهڙ.
جهونو ڙي ڇَنو ته ٽمي پانهنجو،
سنهون ڙي ڇولڙو ڀِنو مانهنجو،
هيڪلي هنڌ ۾ سيءَ مران جو،
تون ئي اجهو اوڇڻ مانهنجو
ٿوهر ڪيهڙو ٿُڙ، او جاني....
جبل مٿي جهڙ.
وڄڙيون ور ور ڪن ٿيون ڪِيهان،
ڇيلڙا توهنجا ته ڪن ٿا ريهان،
اگهي ته آهيان مان راتيان ڏينهان،
ڏُکي ڙي ويٺي مان ڏارو پيهان.
ڳرو ته جنڊ جو پُڙ، او ڍولڻ...
جبل مٿي جهڙ.
سارو ڙي سانوڻ ڪيئن اُڪاريان،
گَس تي ويٺي مان گهيٽڙا چاريان،
چڙهيو ته چوٽيءَ واٽ نهاريران،
دڳ مٿي توهجي باهڙي ٻاريان.
وٺيو تون اچج ڳُڙ، او ڇورا....
جبل مٿي جهڙ.
سانجهيءَ ويلي
ڪويل ٻولي
وڻ وڻ اُڏري
لات وڃي هيءَ لنوندي
هاڻي ياد نه اچجئين پيارا،
دلڙي درد نه سهندي.
پيار جي مُند اچي موٽي وئي،
رُت گلابن جي گذري وئي.
هاڻي ياد نه اچجئين پيارا...
آس جا پوپٽ سڀ اُڏري ويا
اوسيئڙي جا مور مري ويا
هاڻي ياد نه اچجئين پيارا.
مُرڪ جا موتي سڀ وکري ويا
لڙڪ به اکين منجهه سُڪي ويا.
هاڻي ياد نه اچجئين پيارا.