سانوڻَ جا مينهَن
سانوڻ مند جا مينهنَ، ڀلي ڪري آيا،
ساوڪ سُکَ جا ڏينهن، ڀلي ڪري آيا!
سمنڊ تان پاڻي پِي ڇو نِڪتا،
گوڙ، کنوڻ سان ڳولي رَستا،
بادل ڊوڙي هِتڙي پُهتا،
وَڏڦُڙي جي ڏس چَنچلتا....!
جُهڙ ڦڙ، جهڙ ڦڙ موجَ لڳي وئي،
بيلُ وڳو، موڪل ٿي وئي،
”هوم ورڪ” کان جِنڊِ ڇُٽي پئي،
لکڻ پڙهڻ جي ڇُوٽِ مِلي وئي...!
سنهڙي سنهڙي بوندَ وسي ٿِي،
اَچو اچو سڀ جلدي جلدي،
مزو وٺو وِهنجڻَ جو گڏجي،
ڳايون ڳايون رحمت ربَ جي...!