مانجهي
ساحل ناهي دور، مانجهي، ساحل ناهي دور!
لهريون لوڏا، تِکَ ترايون، ويندا ٿي وهلور!
دهشت دريا، رات انڌاري،
سِير لنگهي ڪو سهڻي ساري:
ساهڙ ڄامَ سرور مانجهي
ساحل ناهي دور
هيڪر سر سهسائي ڪاهين،
هن ڀيري سان هُن ڀر آهين:
هٿڙا ڪي ڀرپور مانجهند
ساحل ناهي دور
دور اُفق تي باک ڦُٽي ٿي،
منزل موجن تي پسجي ٿي:
باقي هڪڙو پور مانجهي
ساحل ناهي دور
اُميدن جي جوت جڳاري،
پرين سندءِ هُن پار پڪاري:
پهچڻ آهي ضرور مانجهي
ساحل ناهي دور