پهرين سُڃاڻج پاڻ
پهرين سُڃاڻج پاڻ، پوءِ پُڇائج پنڌ پرين جو.
ڇا تون آهين، آهين ناهين،
باغ بدن جي ڳالهه پرانهين،
ڄاڻج ٿي اڻڄاڻ، پوءِ پُڇائج پنڌ پرين جو.
هيڪل هلجئين هوت حضوري،
ساري سَٽجئين سُرت سموري،
پاڻ نه کڻجئين پاڻ، پوءِ پُڇائج پنڌ پرين جو.
منجهه محبت مچ مچائج،
آڳ اندر جي لوڪَ لِڪائج،
عشق اِهو اهڃاڻ، پوءِ پُڇائج پنڌ پرين جو.
ڪاڪ وڻڻ جو صاحب آهين،
شوق منجهان “شمشير” سڏائين،
دُوئي ڦٽي ڪر هاڻ، پوءِ پُڇائج پنڌ پرين جو.