منقبت
ڄائو ڪعبت الله ۾، ٿيو مسجد منجهه شهيد
مانجهي ميڻ نماز ۾، شقيءَ تي شديد
مجرايون مزيد، ڳڻي ڳڻجن ڪيتريون.
پيارو پاڪ الله جو، نبيءَ برادر
شوهر سو زهرا جو، جا نبيءَ جي دختر
پدر حسن حسين جو، ساقيءِ ڪوثر
پُر ڪري ساغز، ڏيندو شل شمشير کي.
هو تان شير خدا جو، اسد الله اظهر،
مشڪل ڪشا مهل ۾، نرتئون نشانبر،
صاحب ذوالفقار جو، پڙ ۾ ٿيو پڌر،
هلي آيا هوڏ ڪري، بانڪا بهادر،
غالب ٿيو ڪل تي، خان کٽيو خيبر،
مرحب ۽ انتر، مري ويا مات ٿي.
نبي شهر علم جو، علي ان جو در،
جنهن کي خم خدير ۾، ساراهيو سرور،
سڏيو چوي سڀن کي، چڙهيو مٿي ممبر،
جيڪي منجهه جهانَ ٿيو، خشڪ هجي يا تر،
جيئرو آهيان جيتر، پڇو جو پڇڻو هجي.