طوفان جي درميان نه ڪنارن جي ڳالهه ڪر،
مون سان نه زندگيءَ جي سهارن جي ڳالهه ڪر،
آهن هي پسند مون کي خزان جون نوازشون،
اي همنشين، نه مون سان بهارن جي ڳالهه ڪر.
آئي نه راس مهر و محبت جي زندگي،
ڇا ٿي پيو، تون چنڊ ۽ تارن جي ڳالهه ڪر.
اي دوست، منهنجي تشنگيءَ ديد کي ته ڏس،
دامن ڪشِ نگاهه نگارن جي ڳالهه ڪر.
منهنجي اڳيان گلن جي وفا جو نه ڪر بيان،
ها، بر سبيل تذڪره خارن جي ڳالهه ڪر.
ميخانهءِ جهان ۾ لُٽائي شرابِ زيست،
اي دوست، زندگيءَ جي بهارن جي ڳالهه ڪر.