بعد از فنا، بقا جي سهارن کي ڇا ڪجي؟
طوفان ويو لنگهي، ته ڪنارن کي ڇا ڪجي؟
ويو خرمن حيات ته ٿي نذرِ انقلاب،
تون ئي ٻڌاءِ، مست بهارن کي ڇا ڪجي؟
اڄ زندگي سهارو بني آهي موت جو،
پامال آرزو جي سهارن کي ڇا ڪجي؟
بيمار غم ڏسي ۽ سرِ راهه ويا ڇڏي،
قسمت جو ڏوهه، قافلي وارن کي ڇا ڪجي؟
هر هر ٿئي ٿو واعدهءِ فردا تي اعتبار،
تنهنجي نظر جي مست اشارن کي ڇا ڪجي؟
لازم ته آهي، تو کي وساري ڇڏيان، صنم،
پر هاءِ شوخ و شنگ ستارن کي ڇا ڪجي؟
‘شمشير’، ڪنهن طرح نه ميسر ٿيو سُڪون،
دنيا جي تنگ و تار نظارن کي ڇا ڪڇي؟