کُلي جڏهن بيڌيانيءَ اندر ڌيان دري،
نظر اچي وئي سب رنگ صورت ذري ذري
دل دريا ۾ ڪنهن جي ياد جو ڇڻيل پن،
ڪٿان الائي آيو ايڏو تار تري
ڪيئن الائي اڄ پويان ويو ڪنڌُ مُڙي،
گذريل راهون، مُرڪي پئيون وري وري.
پيار جو امرتُ ڪوسو آهي، ڪو سو پيءُ
ڏسندي ڏسندي ڪنهن دم ويندءِ يار ٺري.