تاريخ جو ڪچرو
ھانءَ ھَڄن پيا، جيءَ جھُرن پيا، مارو مٺڙا روز مرن پيا،
آسي پاسي اَڌين اُتي، ڪيڌا ڪونڌر ڪنڌ ڪرن پيا.
منھوڙي کان ماٿيلي ٽمٽار وھي پيو رت جو دريا،
پوتيون پٽڪا اجرڪ وارا، لُڙھندا لھرن وچ وڃن پيا.
وري ڪلاچيءَ واري ڪن ۾ سوين ھزارين مانگر مڙيا،
مورڙئي جا ڀائر کائڻ لئه سي ڄاڙيون کڙڪائن پيا.
سنڌڙيءَ جا سڀ سور سھيڙي، سنڌو پور پچائي ويٺي،
وري نئون وھنوار ڪرڻ لئه، ٻئي ڪنارا سس ڦس ڪن پيا.
ڪچرو سڀ تاريخ جو ھاڻي سمنڊ حوالي ٿيڻو آھي،
مٽيءَ جي ھر ذرڙي اندر ڪئين واچوڙا ڪَرَ کڻن پيا