تاريخ، فلسفو ۽ سياست

ادب ۽ سياست

ڪتاب ”ادب ۽ سياست“ نامياري ليکڪ ۽ ڪهاڻيڪار ۽ دانشور امر جليل صاحب جي قصن، ڪٿائن ۽ ليکن جو مجموعو آهي.امر جليل لکي ٿو:
”ڪتاب ”ادب ۽ سياست“ ۾ پنجٽيهه سال پراڻا قصا، ڪهاڻيون ۽ ليک پڙهي مون کي محسوس ٿيو آهي ته پنهنجي سوچ ۽ روين ۾ سنڌ اتيئي بيٺي آهي. جتي ٽيهه چاليهه سال اڳ بيٺل هئي. چوريون، ڌاڙا، خون، پوليس جا ظلم، حاڪمن جي بيحسي، ڪاروڪاري، ڪاپي ڪلچر، تعليم کان نابري ۽ سياسي سوچ ۾ سنڌ اُتي جو اُتي بيٺي آهي. بلڪ زوال پذير ٿي آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 7164
  • 2630
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • امر جليل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ادب ۽ سياست

سياست جو پيغمبر

نڙ خان حقو پيغمبر ناهي. پر سندس دعويٰ آهي ته مٿس وحي نازل ٿيندي آهي. ويهين صديءَ ۾ جيڪو ڀولو پاڻ تي وحي نازل ٿيڻ جي دعويٰ ڪندا آهي، سو ٽئين جنس مان هوندو آهي. بزرگن جو قول آهي ته ٽئين جنس جو اصل نسل ظاهر ڪرڻ اخلاق کان ٻاهر آهي. تنهن ڪري، بزرگن جو احترام ڪندي، سندن روح کي خوش ڪندي، ٽئين جنس جو اصلي نالو ظاهر نٿو ڪجي. توهين پاڻ سياڻا آهيو. مغز تي زور ڏيو. توهين خود سمجهي ويندا ته نڙ خان حقو ڪهڙي جنس جو نمائندو آهي!
ويجهڙائيءَ ۾ نڙ خان حقي دعويٰ ڪئي ته مٿس وحي نازل ٿي آهي، ۽ کيس الهام ٿيو آهي، ته سنڌ ۾ سندس حقي پارٽيءَ ۽ ”همنوا“ پارٽين جو حقو پاڻي بند ڪيو ويو آهي. اها وحي مٿس راولپنڊيءَ ۾ نازل ٿي. هن بنا دير جي، تڙ تڪڙ ۾ ”همنوا“ پارٽين جي تڪڙي ڪانفرنس ڪوٺائي، جنهن ۾ ملان جنت خان چاٻي، پروفيسر شڪور احمد جنڙي، ۽ فساد علي خان ديڳڙي شرڪت ڪئي.
ڪانفرنس کي خطاب ڪندي نڙ خان حقي چيو، ”اسان سان سنڌ ۾ نسورو ظلم ٿي رهيو آهي.“
ملان جنت خان چاٻيءَ پڇيو، ”برادرم حقا، سنڌ ۾ اسان سان ڪهڙي قسم جو ظلم ٿيو آهي؟“
نڙ خان حقي وراڻيو، ”ٻڌندين ته روئي پوندين.“
ملان چيو، ”ڀل روئي پوان. مون کي سموري ماجرا ٻڌاءِ - سر بستي ڪري.“
نڙ خان حقي نهايت دردناڪ آواز ۾ چيو، ”همنوا رفيقو، ساٿيو، سنڌ ۾ اسان جي پارٽين جو حقو پاڻي بند ٿي ويو آهي.“
”اهو ناممڪن آهي.“ پروفيسر شڪور احمد جنڙي ميز تي مڪ هڻندي چيو.
نڙ خان حقي چيو، ”مون حقيقت بيان ڪئي آهي.“
فساد علي خان ديڳڙي چيو، ”برادرم حقا، تو شايد افواهن تي اعتبار ڪيو آهي.“
”افواهه وري ڇا جا، ادا ديڳڙا.“ نڙ خان حقي چيو، ”مون تي وحي نازل ٿي آهي.“
”سبحان الله“
”ماشاء الله“
”مرحبا.“
ولايت علي ديڳڙي چيو، ”مون کي وحيءَ جا تفصيل ٻڌاءِ ته سنڌ ۾ اسان جي همنوا پارٽين سان ڪهڙي ويڌن ٿي آهي.“
”همنوا رفيقو، دوستو، ۽ ساٿيو.“ نڙ خان حقي روئڻهارڪي آواز ۾ چيو، ”سنڌي وڏا ظالم ٿي پيا آهن. هنن، ملن کي ختمي درود جا سيرا مالپڙا، ڪوفتا بريانيون، زردا پُلاءَ، ٻوڙ مانيون کارائڻ بند ڪري ڇڏيا آهن.“
اوچتو ملان جنت خان چاٻي اوڇگارون ڏيئي روئي پيو. سِنگهه ڪڍندي چيائين، ”ڪُڪڙ ۽ ڇيلا، تتر ۽ هرڻ اسين نه کائينداسين ته پوءِ اِهي پکي ۽ جانور حلال ڪيئن سمجهبا.“
پروفيسر شڪور احمد ديڳڙي چيو، ”جيڪو اسان کي ختمي درود جا طعام نه کارائيندو، سو هرگز جنت ۾ داخل ٿي نه سگهندو.“
ملان جنت خان چيو، ”سنڌ جا ماڻهو اهڙا ظالم ته نه هئا. ڇا ٿي ويو اٿن، جو ايمان ۾لوڏو اچي ويو اٿن!“
نڙ خان حقي چيو، ”ختمي درود جو menu ٻڌي مون کي بک لڳي آهي. اول پيٽ ڀريون ٿا، ۽ پوءِ سنڌ ۾ ملن سان ٿيندڙ ظلم خلاف تحريڪ هلائڻ جي مهم جو آغاز ڪيون ٿا.“ سڀني همنوائن رضامندي ڏيکاري.

0 2 آگسٽ 1972ع