شاعري

مُسافر وفائون

مُسافر هاليپوٽو، پنھنجي هر شعر ۾ شعور جي راھہ جو پانڌيئڙو نظر اچي ٿو ۽ وٽس وطن جو درد، محبوب جا ماڻا، لوڪَ جون محروميون، عورت جي مظلوميت، روايتي بيھودہ رسمون ۽ انھن ۾ پيڙجندڙ وجودن جا لقاءَ، بُک، بيروزگاري سميت ڪو اهڙو دُک درد ڪونھي، جيڪو مُسافر جي شعر کان گُٿو هجي. اِها هڪ ذميوار ۽ سُجاڳ شاعر جي نشاني آهي. مُسافر هاليپوٽي جي شاعريءَ جي اهم ڳالھہ لاڙ پَٽَ جي حُسناڪ ٻوليءَ سان گڏ سندس سادي، عام فھم ۽ موجودہ وقت جي مروِج ٻولي آهي، جيڪا عام سادڙي ڳوٺاڻي کي بہ سوَلائيءَ سان سمجهه ۾ ايندڙ آهي.

Title Cover of book مُسافر وفائون

معاف ڪر مولا خطائون، مصطفيٰﷺ جي واسطي،

معاف ڪر مولا خطائون، مصطفيٰﷺ جي واسطي،
ڪِينَ موٽائي دعائون، مصطفيٰﷺ جي واسطي.
ڪم ڪچا ڪيئي ڪيم هن عيب مون ۾ اڻ ميا،
ڏج نه سڪراتي سزائون، مصطفيٰﷺ جي واسطي.
مون نه سمجهو مون نه ڄاتو، آ قبر جي ڪا پُڇا،
پاڻ ڪج پنهنجون عطائون، مصطفيٰﷺ جي واسطي.
تون احد احمد اَجهو ۽ آسرو آ تو سندو،
سُڻ اسان جون التجائون، مصطفيٰﷺ جي واسطي.
آ ’مسافر‘ راھه ڀُليو، رهبري ان جي ڪجان،
سڀ سنڀالج هي سُکائون، مصطفيٰﷺ جي واسطي.