توکي ڇا چوان تون ڇا آهين،
منهنجي دردن جي تون دوا آهين.
ها توکان سوا ڪجهه ناهيان مان،
ڏس ڇا تون مون کان سوا آهين.
مون ڏي ير ٿو ڪير ڏسي،
تون چنڊ آهين افشان آهين.
منهنجي ڏات اڌوري هئي تو بن،
منهنجي گيت جي تون زبان آهين.
مون تو ۾ پاڻ وڃايو آ،
بس تون ئي هاڻ عيان آهين.
مان توکي چاهيان پوڄيان ٿو،
ڇا تون ڀي مون جِيان آهين.
ڪر سمجهه ’مسافر‘ ڇا ٿيو ٿئي!
عاشق تون ئي ميان آهين.