شاعري

مُسافر وفائون

مُسافر هاليپوٽو، پنھنجي هر شعر ۾ شعور جي راھہ جو پانڌيئڙو نظر اچي ٿو ۽ وٽس وطن جو درد، محبوب جا ماڻا، لوڪَ جون محروميون، عورت جي مظلوميت، روايتي بيھودہ رسمون ۽ انھن ۾ پيڙجندڙ وجودن جا لقاءَ، بُک، بيروزگاري سميت ڪو اهڙو دُک درد ڪونھي، جيڪو مُسافر جي شعر کان گُٿو هجي. اِها هڪ ذميوار ۽ سُجاڳ شاعر جي نشاني آهي. مُسافر هاليپوٽي جي شاعريءَ جي اهم ڳالھہ لاڙ پَٽَ جي حُسناڪ ٻوليءَ سان گڏ سندس سادي، عام فھم ۽ موجودہ وقت جي مروِج ٻولي آهي، جيڪا عام سادڙي ڳوٺاڻي کي بہ سوَلائيءَ سان سمجهه ۾ ايندڙ آهي.

Title Cover of book مُسافر وفائون

هي سنڌ ڇا جهان جو محور لطيف آهي،

هي سنڌ ڇا جهان جو محور لطيف آهي،
پنهنجي علم عقل جو مظهر لطيف آهي.
’ٽئگور‘، ’شيڪسپيئر‘ کي تون ڀلي پڙهي ڏس،
دنيا جي شاعرن جو رهبر لطيف آهي.
ڪنهن بيت ۾ به ڪنهن سان ناهي تضاد ڪوئي،
تڏهن چوان ٿو تو لئه بهتر لطيف آهي.
سسئي پڙهين يا سهڻي ڄڻ آئينو ڏسين ٿو،
هر سُور ۾ سڀن سان حاضر لطيف آهي.
ڀيٽا ڀلي ڪري ڏس تاريخ جي ترازو،
صدين سفر پڄاڻان منور لطيف آهي.
مُرشد ڀلو ’مسافر‘ توکي ملي ويو آهي،
موتي پيو ميڙ هر پل ساگر لطيف آهي.