چري چاهه مان جو چتائي وئي آهي،
وڏا درد دل ۾ دکائي وئي آهي.
ڏسڻ ۾ صفا هُوءَ خاموش هئي پر،
اکين سان گهڻو ڪجهه ٻڌائي وئي آهي.
چيائين ته پنهنجو پئي پاڻ ڳوليان،
وري پاڻ پنهنجو وڃائي وئي آهي.
نڪو ڍنگ سليقو هيو زندگي ۾،
عجب رنگ مون ۾ رچائي وئي آهي.
نظر ۾ ته جادو سمايو هَلِي ٿَي!
وڏا ڪي ته منتر هلائي وئي آهي.
وفا جي ته ڏوري ٻڌي دل لغڙ ۾،
هوا ۾ ته مون کي اڏائي وئي آهي.
انڌيرن ’مسافر‘ ٿَڪائي وڌو هو،
ڏيئا ڏات جا ڪي جلائي وئي آهي.