عشق امر نه پيار ڏسون ٿا،
لالچ جا آزار ڏسون ٿا.
پنهنجو پنهنجي کي ٿو ماري،
ڪاريهر جي ڪار ڏسون ٿا.
ڪهڙو واءُ گُهليو آ يارو،
چوڏس مارومار ڏسون ٿا.
جن کي هڪ ٿي رهڻو هو هت،
تن کي ٿيندي ڌار ڏسون ٿا.
خوشبوئن ۾ ماتم آهن،
گل کان گل بيزار ڏسون ٿا.
’سهڻيون‘ ئي دل شڪسته هِن،
مرندي ڪي ’ميهار‘ ڏسون ٿا.
هڪڙو بڙ جو گهاٽو وڻ آ،
ٽُٽندي ان جا ٽار ڏسون ٿا.
سٽ ’نارائڻ‘ تنهنجي ٿيندي!
پوري سي پرڪار ڏسون ٿا.
گولن ٽولا گڏجي سڏجي،
بڻيا هن ڀوتار ڏسون ٿا.
ڪوڙو اڄڪلهه ڪڇ ۾ آهي،
حق جي پويان وار ڏسون ٿا.
جلد ’مسافر‘ ماريو ويندين،
تنهنجا هي اشعار ڏسون ٿا.