مون کي مون ۾ مات ڏئي وئي،
وڇڙي ڪاري رات ڏئي وئي.
جِيوَن جوتون ڄڻ بي نسليون،
سوچن کي سڪرات ڏئي وئي.
اکڙين مان سڀ خواب لڙهي ويا،
لڙڪن جي برسات ڏئي وئي.
روز مران ۽ روز جيئان ٿو،
يادن جو آ ڪات ڏئي وئي.
هن جا سور سر اکين تي،
ٿو سمجهان آ سوغات ڏئي وئي.
افشان منهنجا راز ڪري سڀ،
مون کي نالو ذات ڏئي وئي.
آهي ’مسافر‘ هُن جو ٿورو،
مون کي آهي ڏات ڏئي وئي.