اوھان جي يار يادن جو سنڌو ڏس چاڙھه ۾ آهي،
ڳلن جو ڳوٺ ٻوڙڻ لئه وڏي ڄڻ تاڙ ۾ آهي.
سِڪايل کي سِڪائين ٿو تڏھن بيحال ٿيو آھيان،
وڏو سيلاب ڪاھي پيو اکين جي لاڙ ۾ آهي.
اميدن جي اَجها جيڪي ڪيا آباد توسان ٿم،
سڄڻ تن کان سوا تنهنجي، سڄو جڳ ساڙ ۾ آهي.
وڇوڙي جون وڏيون ويرون مٺي مون ڏي نه وارج تون،
جياپو يار مون ڳوليو اوھان جي آڙ ۾ آھي.
ڪکاوان گهر کڻي آهن اُھا راحت ڀلي ناهي،
مگر هت پيار پلجن ٿا اها شئي ماڙ ۾ آهي!؟
حياتي موت مون آهن قسم سان ٻئي ڏنا توکي،
متان سمجهين ’مسافر‘ ھي اجائي ڊاڙ ۾ آهي.