عمر گذري عذابن ۾،
رڳو سکڻن حجابن ۾.
صفا الجهي پيو آهيان،
سوالن ۾ جوابن ۾.
ڪَهي آيا ڪُهڻ لاءِ،
هئا پنهنجا نقابن ۾.
اسان جي هار ٿي ويئي،
حياتيءَ جي حسابن ۾.
ويا ارمان سڀ رهجي،
غزل بنجي ڪتابن ۾.
اسان جو شعور ڦاٿل آ،
گهڻو پوئتي قصابن ۾.
اُهي منظر ڪٿي آهن،
پڙهيم جيڪي نصابن ۾.
گلو مالها ڪيو زخمي،
ڪنڊا ها جو گلابن ۾.
اڙي ساقي گڏيو آ تو،
زهر ڇا لاءِ شرابن ۾.
چريا احساس ڳولين ٿو،
رئيسن ۽ نوابن ۾.
’مسافر‘ لوڪ سياڻو آ،
سفر تنهنجو سرابن ۾.