شاعري

مُسافر وفائون

مُسافر هاليپوٽو، پنھنجي هر شعر ۾ شعور جي راھہ جو پانڌيئڙو نظر اچي ٿو ۽ وٽس وطن جو درد، محبوب جا ماڻا، لوڪَ جون محروميون، عورت جي مظلوميت، روايتي بيھودہ رسمون ۽ انھن ۾ پيڙجندڙ وجودن جا لقاءَ، بُک، بيروزگاري سميت ڪو اهڙو دُک درد ڪونھي، جيڪو مُسافر جي شعر کان گُٿو هجي. اِها هڪ ذميوار ۽ سُجاڳ شاعر جي نشاني آهي. مُسافر هاليپوٽي جي شاعريءَ جي اهم ڳالھہ لاڙ پَٽَ جي حُسناڪ ٻوليءَ سان گڏ سندس سادي، عام فھم ۽ موجودہ وقت جي مروِج ٻولي آهي، جيڪا عام سادڙي ڳوٺاڻي کي بہ سوَلائيءَ سان سمجهه ۾ ايندڙ آهي.

Title Cover of book مُسافر وفائون

اسان جو نينهن نوٽن تي ائين نيلام ٿي ويندو،

اسان جو نينهن نوٽن تي ائين نيلام ٿي ويندو،
نه ڄاتم منهنجي خوابن سان اهو قهرام ٿي ويندو.
پناهون پيار جون آڇي ڪري نروار دنيا ۾،
اڪيلو راھه ۾ مون کي ڇڏي گمنام ٿي ويندو.
سُهانو خواب ساڀيان جي ويندو رڻ ۾ رلي يارو،
اسان جو عشق امرت مان ڦري الزام ٿي ويندو.
وصل جي واٽ جا تارا اچي ويندا ڪنهن گردش ۾،
ائين ماتام منهنجي لاءِ صبح ۽ شام ٿي ويندو.
’مسافر‘ يار جنهن تان مون ڇڏيو ساھه گهوري هو،
عجب هي روح جو رشتو صفا بدنام ٿي ويندو.