سنڌي سيني سُپر آهيون، الئه ڪيئن سنڌ ٽوڙيندو،
ها کوٽن لئي کپر آهيون، الئه ڪيئن سنڌ ٽوڙيندو.
ڀلي ڪو وِيرَ وانگر ئي اچي سئو بار ٽڪرائجي،
انهيءَ جي لئه ڪپر آهيون، الئه ڪيئن سنڌ ٽوڙيندو.
ڀٽائي ڀُونءَ ۾ جيڪا ٿي سڏجي بُوءِ بهارن جي،
اسان ان جو اثر آهيون، الئه ڪيئن سنڌ ٽوڙيندو.
’مُئن وارو دڙو‘، ’مڪلي‘ ٻئي اهڃاڻ عظمت جا،
اسان ازلنئون امر آهيون، الئه ڪيئن سنڌ ٽوڙيندو.
سدا هيءَ سنڌڙي آهي ولين صوفين سندي ڌرتي،
سدا ڇورن ڇپرُ آهيون، الئه ڪيئن سنڌ ٽوڙيندو.
متان ڀُلجي ڪڏهن ڪانئر کڻي ميري نظر هن ڏي،
سنڌي جوڌا جگر آهيون، الئه ڪيئن سنڌ ٽوڙيندو.
تنهنجين ناپاڪ ڳالهين کي ’مسافر‘ سمجهي ويا آهيون،
نه هرگز بي خبر آهيون، الئه ڪيئن سنڌ ٽوڙيندو.