شاعري

مُسافر وفائون

مُسافر هاليپوٽو، پنھنجي هر شعر ۾ شعور جي راھہ جو پانڌيئڙو نظر اچي ٿو ۽ وٽس وطن جو درد، محبوب جا ماڻا، لوڪَ جون محروميون، عورت جي مظلوميت، روايتي بيھودہ رسمون ۽ انھن ۾ پيڙجندڙ وجودن جا لقاءَ، بُک، بيروزگاري سميت ڪو اهڙو دُک درد ڪونھي، جيڪو مُسافر جي شعر کان گُٿو هجي. اِها هڪ ذميوار ۽ سُجاڳ شاعر جي نشاني آهي. مُسافر هاليپوٽي جي شاعريءَ جي اهم ڳالھہ لاڙ پَٽَ جي حُسناڪ ٻوليءَ سان گڏ سندس سادي، عام فھم ۽ موجودہ وقت جي مروِج ٻولي آهي، جيڪا عام سادڙي ڳوٺاڻي کي بہ سوَلائيءَ سان سمجهه ۾ ايندڙ آهي.

Title Cover of book مُسافر وفائون

وڙهي هِن وطن لاءِ امر ٿي وڃان،

وڙهي هِن وطن لاءِ امر ٿي وڃان،
وفا جو وڏو ڪو سفر ٿي وڃان.
ڏيان ڪُلفتن کي وڏي مات ڪا،
عجب الفتن جو اثر ٿي وڃان.
ٿيان ٿر ڪراچي يا ڪيٽي بندر،
سسئي جو شھر يا سکر ٿي وڃان.
ھُجان لاٽ حق جي ٻران پيو سدا،
غزل گيت وائي نثر ٿي وڃان.
ٿيان سنڌ وارن سندي سوڀ مان،
اوهان جي هٿن جو خنجر ٿي وڃان.
هجي هي ’مسافر‘ اوهان سان سدا،
الا مان اوهان جي نظر ٿي وڃان.