ٻڌايو ڏوھه ڪهڙو هو، حوا ان ميگهواڙيءَ جو،
قتل ڇا لا ڪيو ويو بي خطا ان ميگهواڙيءَ جو.
سوين سپنا سجائي هُن دنيا پنهنجي بنائي هئي،
الا گهر ٿي ويو سارو تباھه ان ميگهواڙيءَ جو؟
ڀلا تهذيب سان ڇا لاءِ ڪيو هت ڪِيس ايڏا ٿا،
پيو من سوڳ ساريندو سدا ان ميگهواڙيءَ جو.
ڀلا قرآن گيتا جو درس دل سان اٿوَ سمجهو،
اسان کان ڇا الڳ آهي خدا اُن ميگهواڙيءَ جو.
هجو مسلم، هندو توڙي، اسان بس سنڌ ڄاوا هُون،
فخر سان مان سڏايان ٿو، ادا ان ميگهواڙيءَ جو.،
ضميرن جي عدالت ۾ ’مسافر‘ ٿي ڏسو سوچي،
سڀن کي پوءِ نظر ايندو لقاءُ ان ميگهواڙيءَ جو.