ڀڄي ڀروسا ٿي پيا ڀَور آهن،
ڏٺا دل ڏکن جا وڏا دَور آهن.
جهلي چِيچَ جيڪي هليا هئا اسان جي،
.اهي اڄ اسان کان ٿيا زَور آهن
وڃن نقش ڦِٽندا ڏٺم محبتن جا!
ڪچِي مس منجهان ڪي لڳل پَور آهن.
ڪٿان هاڻ انصاف ملندو نه يارو،
چڱا مڙس چونڊيا ويا چَور آهن.
اجهو ڪات توتي به ڪڙڪَي ڪٿان ٿو،
غزل هاڻ تنهنجا ٿيا غَور آهن.
’مسافر‘ اجايو پريشان آهين!
اجهو مرد جاڳيا وري مَور آهن.