نگاهون نه ڦيرا ڏسڻ ڏي مٺي،
اکين کي عبادت ڪرڻ ڏي مٺي.
نڪو چَپَ چُرن ۽ نڪو جڳ ڏسي،
سڄو حال دل جو چوڻ ڏي مٺي.
اسين عشق جون ڪي نمازون پڙهون،
رُسي لوڪ ٿو جي رُسڻ ڏي مٺي.
ڪري پُر پيالا ڏي نيڻن منجهان،
نشا نينهن جا ڪي اچڻ ڏي مٺي.
اکيون يار تنهنجون سنڌو ٿيون لڳن،
پلر پاڪ تن مان پيئڻ ڏي مٺي.
اکين ۾ ’اڀيچند‘ لڳي ٿي پئي،
مون کي هاڻ ’سرمد‘ ٿيئڻ ڏي مٺي.
ڀلي ڪا به فَتويٰ ’مسافر‘ اچي،
ٿيان گَهور تو تان مرڻ ڏي مٺي.