پرين پردو هٽائي تون، نظارا بي نقاب نه ڪر،
اکين جي ڳالهه امر آ، اشارا بي نقاب نه ڪر.
نگاهون ئي نگاهن کي، ڏين ٿيون جام الفت، جو،
پرين تون ٻن پياسن جا، گُذارا بي نقاب نه ڪر.
لڪايان پاڻ پنهنجا ٿَئون، سڄڻ هڪٻئي جي ساهن ۾،
پنهنجا جڳ ۾ پرين پيارا، اوتارا بي نقاب نه ڪر.
جيئون جڳ ۾ ’مسافر‘ ٿا، صرف هڪٻئي جي لاءِ ئي،
سڄڻ تون پنهنجي ساھن جا، سهارا بي نقاب نه ڪر.