آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي

ذڪر زندان جو

”مولابخش چانڊئي جي ڪتاب ”ذڪر زندان جو“ کي جيل ڊائري چوڻ نه رڳو مصنف سان پر تاريخ سان پڻ زيادتي هوندي. ”ذڪر زندان جو“ صرف جيل ڊائري ئي نه آهي پر ايم آر ڊي دور جو هڪ مڪمل تاريخي دستاويز آهي. انهيءَ دور جي تاريخ جو دستاويز جنهن دؤر ۾ ”جمهور تنهنجو نانءُ ورتم، ڄڻ ڪاريهر تي پير پيم“ واري ڪار هئي. جنهن دور ۾ جمهوريت جو نالو وٺڻ ڄڻ پنهنجي پاڻ لاءِ وير وهائڻ هو، پر پوءِ به هر طرف جمهور ئي جمهور جي وات وائي هئي.
Title Cover of book ذڪر زندان جو

حسين شاهه جي مارشل لا هيڊڪوارٽر طلبي

(20- جون 1984ع)
هڪ وڳي ڌاري منير ملاقات تي آيو. ڪافي دير ڪچهري ٿي. منير کان پهرين ماما جو پٽ شوڪت به آيو هو، گهران خط به آندو هئين. خط ۾ هو ته ڪالهه منير پنهنجي ٻارن سوڌو اسان جي گهر آيو هو. شوڪت ٻڌايو ته نسرين جو آپريشن ڪامياب ڪو نه ٿيو آهي. شوڪت کان اٽو ۽ ضروري سامان گهرايم. نسرين جو ٻڌي ڪافي پريشان ٿيس پر هتي ويهي پريشان ٿيڻ کانسواءِ ڪري به ڇا ٿو سگهان.
منير جي ملاقات دوران ئي ڊپٽي کي فون آيو، فون تي مارشل لا وارن جو حڪم هو ته حسين شاهه بخاري کي سڀاڻي هيڊڪوارٽر ۾ پيش ڪيو وڃي ۽ غازي صلاح الدين به خيرپور مان حيدرآباد جيل اچي رهيو آهي ان کي به سڀاڻي پيش ڪيو وڃي. رات جو دير تائين غازي جو انتظار ڪيوسين پر غازي کي اڄ ڪو نه آندئون.