( 1) محمد علي جت
نالو: محمد علي
ادبي نالو: محمد علي جت
والد جو نالو: حاجي خان
ذات: ميرجت
رهائش :ٽنڊو الهيار
رابطو: (3242344_0300)
تعليم: بي اي
لکڻ جي شروعات: 1998ع
ڇپيل مواد: ادب، امرتا، هالار، صبوح، عبرت ميگزين
عوامي آواز، ڪاوش گيلري، شعراءِ ٽنڊو الهيار
لکيل صنفون: غزل،نظم، چوسٽا، ڏيڍ سٽا، ٻه سٽا/ فرد
سندس شاعريءَ مان ڪجهه چونڊ
[b]نظم [/b]
[b]ڪلا[/b]
اندر جا درد ڌوئڻ لئه،
گڏيل آ لوڻ پاڻي سان،
ڪُنو يا ڏول چاڙهيل آ ،
هينئون پيو ٻاڦ تي ٽهڪي،
اکين جي جهيل جي ڀرسان،
اچي ڪو داٻڙو رکجي،
کڻي ڪو پُور جو ڍنگهر،
ٻٽي ڪي واءُ جا جهوٽا،
ڀري ڪو اُس جو ڀاڪر،
لٽا سڀ درد جا ڌوئي،
نپوڙي ۽ ڇنڊي سارا،
سُڪائي ھاڻ سڀ ڇڏجن.
نڊاڪا خواب سڀ ڳولي،
اکين جي اوڏڙا رکجن،
گُلن مان مُرڪ ڪجھه ڳولي،
چپن جي ويجهڙي رکجي،
ڪِلن مان مال جان کولي،
سُمورا ٽھڪ جي ڇڏجن،
ٻڌي ڪنهن ٽار سان پوتِي،
اندر جي ٻار کي ڇڏجي،
بهاني ٽار هڪڙي جي،
لُڏي وڻ ٻار سان ويٺو.
ٻُڌي ڪو ڇير جو ڇمڪو،
ڪُڏي پئي دل چري ڪيڏي،
اِجهو! هي اوچتو ئي ڏِس،
هندوري هانءُ منهنجي ۾،
بدن کي لوڏ ڏيئي ڪا،
اچِي ڪا اپسرا ويٺي،
ڦُٽين جا گُل سڀئي چُونڊي،
جواني جو ڀري ڪانبو،
پشم جهڙيون ڳنڍون کولي،
ڀڃي پئي آرسون مون ۾،
عجب لالاڻ لبڙن جي،
ڪري پئي ماڪ گُلڙن تي،
مٺي آ ميٺ ماکيءَ کان،
غضب جي ڇا گهڙي چئجي،
شرم ٻُوٽي جيان مونکي،
وڪوڙي وئي صفا آهي،
ڪلِي ۾ ڇا ڪَلا آهي،
عجب آ زهر ماڻهوءَ ۾،!
ڏنگيو ڇوري بلا آهي،
خوشين ۾ ڇا تُري ماڻهو،
بچي ويو آ مري ماڻهو،
خوشين ۾ ڇا تُري ماڻهو،
خوشين ۾ ڇا تُري ماڻهون...!!!
[b]چؤسٽو[/b]
ڏکن ۾ دل هي چِڪار آهي.
غمن جي گاڏي اُلار آهي.
جُتيءَ بنا ڪو لُڇي پيو ننڍڙو،¡
مِٽيءَ کي آيل بُخار آهي.