شاعري

سخنوَر سنڌ ڌرتيءَ جا

سنڌي ٻوليءَ جي 150 شاعرن ۽ شاعرائن جي تعارف ۽ چونڊ شاعريءَ تي ٻڌل هن تحقيقي پورهيي جي پهرين حصي جو سهيڙيندڙ ”احساس ميرل“ آهي.
هن ڪتاب جي خاص ڳالهه اها آهي ته نوجوان اڀرندڙ شاعرن کي دل سان ۽ اهميت سان خوبصورت جاءِ ڏني وئي آهي. ڪجهه ڄاتل سڃاتل شاعرن جي شموليت به هن ڪتاب جي صفحن تي ڪئي ويئي آهي پر اڪثريت وري به نوجوان نئين قلمڪارن جي آهي جيڪا سنڌ ۾ حوصلا افزائي ڪندڙ حقيقت آهي. نوجوان قلمڪار اسان جو سرمايو آهن.
Title Cover of book سخنوَر سنڌ ڌرتيءَ جا

( 15) امين ڀٽو

]شاعر]
اصل نالو: محمد امين 
ادبي نالو: امين ڀٽو
والد جو نالو: سومرو خان
جنم: پهرين اپريل 1986
ذات: ڀٽو
رهائش: عبدالله ڳوٺ، نزد نيشنل هاءِ وي، فيز 1. گلي نمبر21، گھر نمبر 580، بن قاسم ٽائون ڪراچي
رابطو: (3447891_0300)
تعليم: ايم.اي بي.ايڊ، ڊي .آءِ. ٽي ڪورس.
لکڻ جي شروعات: 2000ع اداس پرديسي ڀٽو جي نالي سان.
 ڇپيل مواد: مهراڻ، سوجهرو، هالار، هزار داستان، عبرت مئگزين، ڪاوش، شام، ڪوشش، عبرت، سنڌو وغيره.
لکيل صنفون: غزل، گيت، وائي، نظم، چوسٽا وغيره.
اڻ ڇپيل : 33 ڪتابن جو مواد موجود.
سندس شاعريءَ مان ڪجھه چونڊ:

[b]غــــــزل[/b]
هجرت ڪدي جان لهجا خانه بدوش آئون
مون ۾ ڊڪن ٿا رستا خانه بدوش  آئون

هن پنڌ ۾ بيهاري مون کان ڪيو پڇاڻو
دک درد دڪيسين رهندا خانه بدوش  آئون

رستو هي رڃَ جهڙو پيرن ۾ آھي ڦاٿل
آھي ڪا گڏ ھلي جا خانه بدوش  آئون

ٻيڙي ندي ڪنڌ ي تي ٻيلي جي آھي ڀرسان
پنڇي به هي آوارا خانه  بدوش آئون

منزل هي مئڪدي جان مونکي ڇڪي رهي آ
روڪيندا ڪيسين  لمحا خانه بدوش آئون

[b]نظـــــم
(پنڌ ڪهڙو خوف جهڙي زندگي جو)[/b]

زندگي خوف آھي خواب آھي
چوڙين جو چنڊ آھي منڊ آھي کنڊ آھي
هي حياتي هي مماتي
الڪي جهڙي سڏڪي جهڙي 
پور جهڙي سور جهڙي هجرجهڙي
وڻ ٽٽل ڪنهن 
لام جهڙي جهرڪين جي گهر جيان ٿر جيان
بر جيان ڪنهن ندي جي شور وانگر ڄڻ جبل تي
ڪنهن ڪکاوين جهوپڙي ۾ ڪوئي ٻرندڙ
ديپ آھي ڪنهن ڪنواري جي اکين ۾
 لڙڪ پهرين پيار جو آ
هي حياتي موت جهڙي ماٺ آھي
ڊيل جو ڪو سڏ آھي يا ڀڳل ڪو هڏ آھي
خوف ۾ گذري سدائين خوف ڪهڙو خوف ڇاجو
سو پتو آھي به ناهي خوف ڇاجو 
عمر جا ڌاڳا ڪچا سڀ اڻسبيل ڪپڙي جيان ئي
 روز اڊڙي روز ڳنڍجن روز اڍڙن روز اڍڙن
زندگي ڪنهن شھر ٻي ۾
اجنبي جي وک آھي لاپتا ڪنهن ديس اندر
ڪنهن سڃاڻپ جو سنيهو ڪنهن جي ڳولا
جي مجاور ڄڻ ته ڪائي آ مزار
الڪو الڪو پنڌ آھي پنڌ ڪهڙو ڌُنڌ جهڙو
ڪنهن وڻن جي خامشي ۾ ڄڻ پکين جو 
ديس آھي جهنگ آھي ٻيلو آھي چارو آھي
 پنڌ ڪهڙو خوف جهڙي زندگي جو
