(133) استاد اسلم
[شاعر،ڪهاڻيڪار]
اصل نالو : محمد اسلم
ادبي نالو : استاد اسلم
ولد : استاد لعل محمد
ذات : جمالي. جنم : 1987ع
تعليم: بي.ايس.سي ،بي.ايڊ، ايم.اي، ايم.ايڊ، پي.ٽي.سي، سي. ٽي
ڪرت : پرائمري استاد
رھائش:زوھيب آباد محلو، شھر شهدادڪوٽ، ضلعو قمبرشهداڪوٽ
رابطو : 03342491045
لکڻ جي شروعات: 2010ع
ڇپيل مواد : سنڌي رسالن، اخبارن ۽ ميگزينن ۾.
لکيل صنفون:غزل، گيت، وائي، چؤسٽا، بيت، ٽيڙو، دوھا، ڪهاڻي
ٻن ڪتابن جيترو اڻ ڇپيل مواد ڇپائيءَ ھيٺ.
گلوڪارن پاران ڳايل شاعري: شاھد عباس، پرويز لاشاري، رضا سومرو، تنوير چوڍيو.
سندس شاعريءَ مان ڪجھه چونڊ
[b]غـــــــزل[/b]
رٺلن کي پرچائڻ وڏي ڳالھه آ
روئندڙن کي کلائڻ وڏي ڳالھه آ
ڪو ھجي جيڪو درد ٻڌي
ڌاري کي پنهنجو بڻائڻ وڏي ڳالھه آ
حسين ماڻھون سان ڀر ۾ ويھي
سرِعام مسڪرائڻ وڏي ڳالھه آ
ڀلي ڪرتون خير خيراتون وڃي
سخي پاڻ منائڻ وڏي ڳالھه آ
ڪو پينو در کان خالي نه وڃي
اھڙي سخا ھلائڻ وڏي ڳالھه آ
پنهنجا ته پيارا ھوندا آھن
پر پنهنجن سان ساٿ نڀائڻ وڏي ڳالھه آ
ٻئي جي پويان تون ڇو ٿو لڳين
پنهنجو پاڻ ڪمائڻ وڏي ڳالھه آ
سڄي زندگي ٻئي جي غلاميءَ ۾
تن من پنهنجو جلائڻ وڏي ڳالھه آ
ڪو جي ڪري ٿو ڏاڍ ڏاڍايون
ظالم ڪي پنهنجو بڻائڻ وڏي ڳالھه آ
اسلم سڄڻ ٿي جي دشمن پوي
تِنهن کي پنهنجو ڀانئڻ وڏي ڳالھه آ
[b]نظــــــم[/b]
ڪري به ڇا سگهان ٿو مان
مڙئي منڙا جيئان ٿو مان
ڏاڍو مجبور توکان دُور
صفا آھيان چڪنا چُور
مون لاءِ چارئي مند عاشُور..!!
تو آ پاتو ڳاڙھو جوڙو
مون لاءِ قيامت وانگي وڇوڙو
صفا سنگدل آن مهجُور
ظالم ستمگر ٿئين مشهُور
مون لاءِ چارئي مند عاشُور..!!
اسلم سان نه ڪيئي وفائي
جيئري ڪري وئين جدائي
محبت ۾ ھيس مجبُور
تڏھن ڏئي وئين مون کي سُور
مون لاءِ چارئي مند عاشُور..!!
[b]چو ســـــٽو
[/b]
پيار پنهنجي کان منهنڙو نه موڙبو
يار پنهنجي جو پيڇو نه ڇوڙبو
جيسين آ ساھ سريءَ ۾ اسلم
سڪ واري سڳي کي پيو سوربو