(26) ساگر ميمڻ
[شاعر ، ڪالم نگار[
اصل نالو : عبدالرّحمٰن
ادبي نالو : ساگر ميمڻ
والد جو نالو : محمد ابراھيم
جنم : 01 اپريل 1982ع
ذات : ميمڻ
رهائش : شھر چوھڙجمالي تعلقو شاھ بندر ضلعو سجاول
رابطو: (8042723_0312)
تعليم : بي.اي، بي اي.ايڊ، لکڻ جي شروعات : 2003ع
ڇپيل مواد : ٻارڙن جي رسالن، سُرھاڻ، امرتا، عبرت، سنڌو ڊائجسٽ اخبارن، عوامي آواز، جيجل، سوڀ، ھلال پاڪستان، ڪاوش، خبرون، تعميرِ سنڌ، پاڪ، سُڪار، شام، سنڌ ايڪسپريس،
لکيل صنفون : غزل ، وائي ، چوسٽا ، پنج ڪڙا ، ٻه سٽا ، نثري نظم، آزاد نظم، نثر، مختلف موضوعن تي ڪالم ، مضمون، ڪتابن تي تبصرا، مقالا ۽ تاثر لکيا اٿس.اڻ
ڇپيل ڪافي مواد موجود. سندس شاعريءَ مان ڪجھه چونڊ
[b]غــــــزل[/b]
تنھنجي چپن تي دُعا رھجي وئي
سخي کان ڄڻ سخا رھجي وئي
اسان لئه ته تقدير ھئي اِھا
اوھانجي جا عطا رھجي وئي
ڇڏي ساٿ سارا ، اوھين ويا ھليا
اوھانجي اسان وٽ ،جفا رھجي وئي
جي اوھين ناھيو، اسان ته ڀانيو
ھر گھڙي توبن ، قضا رھجي وئي
سنڌ تنھنجو فرض ، لاھي نه سگھيس
منھنجي سا ته خطا رھجي وئي
“ساگر“ جي ملڪ جو ، دستور اِھو آ ،
اظھار خيال تي سزا رھجي وئي
[b]نثري نظـــــم
اُجڙيل آکيرو
[/b]
حُسناڪين جا منظر ،
سندس من موھي وجھندا ھئا،
ڳوٺ ۾ نم جي وڻ تي ،
جھرڪين جو آکيرو ،
قدرت جو شاھڪار لڳندو ھوس،
آکيرو ڏسڻ،
روز جو معمول ھوس،
وڻ کان پريان،
ڳوٺ جي اُن گھٽي طرف
وڃڻ به،
جتي روح کي
تازگي مُھيا ڪندڙ،
ڇوڪري رھندي ھئي،
جنھن نه فقط من کي موھيو ،
پر سندس دل ۾ ،
جھرڪين جھڙو ،
خوبصورت محبت جو آکيرو ٺاھيو ھو،
جڏھن اُن ڇوڪري جو،
غير فطري موت ٿي ويو
ھو..!!
ساڳئي طرح ،
نم واري وڻ جي ھيٺان ،
اچي ويھندو آھي ،
پر ھاڻي ،
نم جي وڻ تي جھرڪين جو،
اُھو آکيرو ناھي رھيو،
وڻ به ٺلھو ڪاٺيون،
بڻجي چڪو آھي،
جڏھن ڳوٺ جا ٻار،
کيس تنگ ڪندا آھن ته ،
رڙيون ڪندو ،
اُن گھٽي طرف ڊوڙندو آھي ،
جنھن ۾ رھندڙ ڇوڪري ،
سندس دل ۾ ،
محبت جو آکيرو ٺاھيو ھو،
پر ھاڻي،
آکيرو جوڙڻ واري ڇوڪري،
جھرڪين جيان اُڏامي وئي آھي ،
ھُو به نم جي وڻ وانگر،
رڳو ڪاٺيون بڻجي چڪو آھي………!!
[b]نثري نظـــــم
[/b]
پکين جي اکين ۾ ،
گليل جي خوف جيئن ،
سندس دل ۾ به ،
گولي جو خوف ،
رھي ٿو ..!!
ھاڻي ته ھُن جون اکيون ،
پيار جو صبح ،
ڏسڻ کان اڳ ،
رات جي چادر ،
اوڙھي سمھي رھيون آھن..!!
اوڙھي سمھي رھيون آھن..!!